Verbum

сако́л, -кала́, мн. -калы́, -кало́ў, м. (разм.).

Тое, што і сокал.

◊

Гол як сакол — надта бедны, нічога не мае.

самасе́йка, -і, ДМ -се́йцы, мн. -і, -се́ек, ж.

Расліна, якая вырастае з насення, што само асыпалася.

Бяроза-с.

санда́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

Пакрываць, фарбаваць сандалам (у 2 знач.).

|| зак. насанда́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

сарако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, мн. -і, -ко́вак, ж.

Тое, што мае таўшчыню ў 40 мм (разм.).

Дошка-с.

сілкава́нне, -я, н.

1. гл. сілкаваць.

2. Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыянаванне чаго-н. (спец.).

С. для радыёпрыёмніка.

скаро́міць, -млю, -міш, -міць; незак., каго-што (разм.).

Карміць скаромнай ежай у посныя дні.

|| зак. аскаро́міць, -млю, -міш, -міць.

склясці́, скляну́, скляне́ш, скляне́; склянём, скляняце́, скляну́ць; скляў, -ляла́, -ло́; скляні́; зак., каго-што.

Падвергнуць праклёну, праклясці.

С. чалавека.

сно́ўдаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і сноўдацца.

Дзеці сноўдалі з двара ў двор.

|| наз. сно́ўданне, -я, н.

спажы́ўны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для яды, спажывання.

Спажыўныя расліны.

2. Тое, што і пажыўны.

|| наз. спажы́ўнасць, -і, ж.

стара́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Імкненне зрабіць, выканаць што-н. старанна, дбайна; руплівасць.

Укласці ўсё с. ў работу.