эквілібры́ст
(ад лац. aequilibris = які знаходзіцца ў раўнавазе)
1) цыркавы артыст, гімнаст, які займаецца эквілібрыстыкай;
2) перан. чалавек, які праяўляе незвычайную спрытнасць, выкрутлівасць у паводзінах, спрэчках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
зверабо́йны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да палявання на марскога звера. Зверабойнае судна. Зверабойны промысел.
зверабо́йны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да зверабою 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жывёлагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да жывёлагадоўлі, звязаны з ёй. Ад Нёмана, які прыгожа выгінаецца ля жывёлагадоўчай фермы, ішоў на шырокі двор калгасны статак. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заалагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да заалогіі. Заалагічныя назіранні. Заалагічны атлас.
2. Які мае адносіны да жывёл. Заалагічны магазін.
•••
Заалагічны парк (сад) гл. парк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зара́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да зарада(у) (у 1, 2 знач.). Зарадная скрынка.
2. Які служыць для зарадкі (у 1 знач.). Зараднае прыстасаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блатма́йстар, ‑тра, м.
Разм. пагард. Чалавек, які вельмі ўмела карыстаецца блатам. [Жлукта:] Таварышы, я зусім не хачу, каб пра мяне гаварылі, што я блатмайстар які-небудзь. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бло́чны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да блока 1. Блочны канат.
бло́чны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да блока 3 (у 2, 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяззме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які на працягу доўгага часу не змяняецца; пастаянны. Бязменны колер. // Пра чалавека, які працяглы час займае адну і тую ж пасаду. Бяззменны старшыня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аске́т, ‑а, М ‑кеце, м.
1. У старажытнасці — хрысціянскі падзвіжнік, які знясільваў сябе постам і доўгай малітвай.
2. Вельмі ўстрыманы чалавек, які вядзе суровы спосаб жыцця.
[Ад грэч. asketes — падзвіжнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бая́рскі, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да баяраў, належыць баярам. Баярская сядзіба. // Які складаецца з баяраў. Баярская дума. // Уласцівы баярам. Баярскі быт эпохі Івана Грознага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)