дасці́пны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца вострым розумам, незвычайным уменнем ярка, трапна, смешна або з’едліва выказаць думку. Д. чалавек. Д. фельетон. Д. жарт.

2. Цікаўны, дапытлівы. Дасціпнае дзіця.

|| наз. дасці́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)