нагаво́рны, ‑ая, ‑ае.
Які набыў пасля нагавору (у 2 знач.) чарадзейныя ўласцівасці. Нагаворная вада. // Які можа ўнушыць любоў да каго‑н. Нагаворнае зелле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсправазда́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які выдаецца з умовай наступнай справаздачы аб расходзе грошай.
2. Які абавязаны рабіць справаздачу перад кім‑н. Падсправаздачная асоба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́кавы 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пака 1.
па́кавы 2, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да пака 2. Пакавы лёд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недружалю́бны, ‑ая, ‑ае.
Які непрыязна, непрыхільна ставіцца да каго‑н. Хацелася крыкнуць! «Ноч — мачыха недружалюбная!» Пестрак. // Які выяўляе недружалюбнасць, непрыязнасць. Недружалюбны тон голасу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрытво́рны, ‑ая, ‑ае.
Які пазбаўлены прытворства; шчыры. [Андрэй Міхайлавіч] з радаснай і непрытворнай усмешкай паглядзеў проста ў вочы высокаму [чалавеку], які стаяў побач з Коркія. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывадны́, ‑ая, ‑ое.
Спец. Які мае адносіны да прывода 2. Прывадны вал. Прывадны пас. // Які дзейнічае з дапамогай прывода. Прывадны насос. Прывадны молат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прае́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да праекта (у 1 знач.). // Які займаецца праектаваннем 1 чаго‑н. Праектнае бюро. // Прадугледжаны праектам. Праектная магутнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бактэрыя́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да бактэрый, выклікаецца бактэрыямі. Бактэрыяльная клетка. Бактэрыяльная інфекцыя.
2. Які вырабляецца з дапамогай бактэрый. Бактэрыяльныя ўгнаенні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае родных, сваякоў. Бязродны сірата. // перан. Які страціў або парваў сувязь з сваім народам, сваёй краінай. Бязродны касмапаліт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
картаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да картаграфіі, прыняты ў картаграфіі. Картаграфічныя знакі. Картаграфічныя прыёмы. // Які займаецца вырабам геаграфічных карт. Картаграфічная фабрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)