атупе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які страціў здольнасць разумець. У гэтыя хвіліны ён быў як атупелы. Чорны. // Які выяўляе атупенне сваім знешнім выглядам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)