вось I ж., в разн. знач. ось;
пярэ́дняя в. — пере́дняя ось;
в. вярчэ́ння — ось враще́ния;
в. прае́кцыі — ось прое́кции;
в. паліты́чнага жыцця́ — ось полити́ческой жи́зни
вось II частица
1. указ. вот;
в. і ха́та — вот и дом;
ён хво́ры — в. чаму́ яго́ не віда́ць — он бо́лен — вот почему́ (поэ́тому) его́ не ви́дно;
2. усил. вот, -то;
гэ́тага в. я і хаце́ў — э́того вот (-то) я и хоте́л;
3. (при восклицании чаще в сочетании с дык) то́-то; вот так;
в. дык дзі́ва! — вот так чу́до!;
◊ в. табе́ і на! — вот тебе́ и на!;
в. табе́ раз! — вот тебе́ (те) раз!;
в. табе́ і... — вот тебе́ и...;
в. табе́ і ма́еш! — вот тебе́ и на!;
в. яно́ што! — вот оно́ что!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
уся́кі мест. опред.
1. вся́кий; ка́ждый;
у. раз адно́ і то́е ж — вся́кий (ка́ждый) раз одно́ и то же;
2. (разнообразный) вся́кий, ра́зный, всевозмо́жный, вся́ческий;
~кія лю́дзі быва́юць — вся́кие (ра́зные) лю́ди быва́ют;
3. (при сущ. с предлогом без) вся́кий, како́й бы то ни́ было;
без ~кай мэ́ты — без вся́кой (како́й бы то ни́ было) це́ли;
без ~кіх ця́жкасцей — без вся́ких (каки́х бы то ни́ было) тру́дностей;
4. в знач. сущ. вся́кий; ка́ждый;
не ўся́кі так змо́жа зрабі́ць — не вся́кий (не ка́ждый) так смо́жет сде́лать;
◊ без ~кага ўсяго́ — без вся́ких, безо вся́кого основа́ния;
ва ўся́кім ра́зе — во вся́ком слу́чае;
на ўся́кі вы́падак — на вся́кий слу́чай;
ва ўся́кім вы́падку — во вся́ком слу́чае;
~кая ўся́чына — вся́кая вся́чина;
на ўся́кае хаце́нне ёсць цярпе́нне — посл. на вся́кое хоте́ние есть терпе́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
агавары́цца сов., в разн. знач. оговори́ться;
тут я паві́нен а. — здесь я до́лжен оговори́ться;
я ~ры́ўся і зусі́м не то́е сказа́ў — я оговори́лся и совсе́м не то сказа́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
драма́ць несов. дрема́ть;
◊ не д. — не дрема́ть;
на то́е і шчупа́к у мо́ры, каб кара́сь не драма́ў — посл. на то и щу́ка в мо́ре, чтоб кара́сь не дрема́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
саката́ць несов.
1. кокота́ть;
2. (о чём-л. стучащем) стрекота́ть, тарахте́ть, треща́ть, стуча́ть;
дзе́сьці пача́ў с. кулямёт — где́-то на́чал треща́ть пулемёт;
3. (быстро говорить) разг. стрекота́ть, тарато́рить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
завоева́ние ср.
1. (действие) заваява́нне, -ння ср., заваёўванне, -ння ср.;
завоева́ние Се́верного по́люса заваява́нне (заваёўванне) Паўно́чнага по́люса;
2. (то, что завоёвано) заваёва, -вы ж.;
завоева́ния револю́ции заваёвы рэвалю́цыі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
предоставля́ться страд.
1. дава́цца; аддава́цца; уступа́цца;
2. дава́цца, пакіда́цца; дазваля́цца; (иметь) мець;
сло́во предоставля́ется тако́му-то сло́ва дае́цца тако́му і тако́му, сло́ва ма́е такі́ і такі́; см. предоставля́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
зга́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.
Зак. да гадзіць.
згадзі́ць, згаджу́, зго́дзіш, зго́дзіць; зак., каго-што.
Абл. Наняць каго‑н. для выканання якой‑н. работы. Мяне згадзілі пасвіць дзесяць штук гавяды — па рублю ад штукі. Гартны. Пан табе не спагадае, Сваю работу загадае: То пастуха згадзі, служанку. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здаі́ць, здай, здоіш, здоіць; заг. здаі; зак.
1. чаго. Аддаіць трохі малака (у каровы, казы і пад.).
2. што. Выдаіць. Здаіць малако. □ Схадзі сам... На зямлю выдаі... Няма ж у нас больш у што даіць... Не выдаіш, то яна будзе нудзіцца і нудзіцца... Ідзі здаі... Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брыня́ць, ‑яе; незак.
1. Набіраючыся вільгаці, павялічвацца, расшырацца ў аб’ёме; разбухаць.
2. Павялічвацца ў працэсе росту, напаўняючыся пажыўнымі сокамі. То была пара, калі маладыя бярозкі брынялі салодкім сокам. Гартны. Хай зярняты прарастаюць, Новай сілай хай брыняюць Колас, кветка, ліст! Кірэенка.
3. Расшырацца, павялічвацца ў аб’ёме; ацякаць, распухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)