сукупнасць арганізмаў, якія жывуць каля паверхневай плёнкі вады (зверху або знізу яе) прэсных і марскіх вадаёмаў (напр. прасцейшыя, лічынкі камароў, некаторыя малюскі і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
some
[sʌm]1.
adj.
1) некато́ры
Some people sleep more than others — Некато́рыя лю́дзі сьпяць больш за і́ншых
2) не́калькі, ко́лькі
some years ago — ко́лькі гадо́ў таму́
3) не́йкі, які́сьці; які́
some boys have taken it — не́йкія хлапцы́ забра́лі гэ́та
4) каля́
Some twenty people saw it — Каля́ дваццацёх чалаве́к ба́чыла гэ́та
2.
pron., adv.
1) некато́ры
Some think so — Некато́рыя ду́маюць так
2) крыху́
He ate some and threw the rest away — Ён зьеў крыху́, а рэ́шту вы́кінуў
She is some better today — Ёй крыху́ лепш сёньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АМУ́РСКІ ЗАЛІ́Ў,
унутраны заліў каляпаўн.-зах. берага заліва Пятра Вялікага Японскага м.Даўж.каля 65 км, шыр. 9—20 км, глыб. да 20 м. Зімой замярзае. На беразе Амурскага заліва порт Уладзівасток.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕНЕСУЭ́ЛЬЦЫ,
нацыя, асн. насельніцтва Венесуэлы (больш за 15,7 млн.чал.). Агульная колькасць 15,77 млн.чал. (1987). Каля 80% — метысы, мулаты, самба, каля 5% — негры. Гавораць на варыянце іспанскай мовы. Сярод вернікаў пераважаюць католікі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕ́РХНЯГА ВО́ЗЕРА ЖАЛЕЗАРУ́ДНЫ РАЁН,
калязах. краю Верхняга воз., пераважна ў ЗША (штат Мічыган, Вісконсін і Мінесота) і Канадзе (прав. Антарыо); адзін з буйнейшых жалезарудных басейнаў свету. Працягласць басейна з З на Укаля 600 км, з Пн на Пдкаля 300 км. Жал. руды прымеркаваны да пратэразойскай жалезаруднай фармацыі, магутнасць яе 15—300 м, прадстаўлены таканітамі і звязанымі з імі багатымі гематытавымі рудамі (колькасць Fe 51—57%) і беднымі рудамі — магнетытавымі кварцытамі (Fe каля 27%). Здабыча з 1854. Руда абагачаецца. Асн. спажыўцы — металургічныя з-ды ЗША.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нага́р, ‑у, м.
Тое, што ўтвараецца ад няпоўнага згарання чаго‑н.; нараст ад гарэння. Нагар на кноце. Нагар на метале. □ [Гаспадар] завярнуўся каля лучніка, абламаў нагар.Мурашка.Дажджы і вятры яшчэ не змылі з дрэў нагару выбухаў і лясных пажараў.Самусенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падку́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Сагнуўшы або падагнуўшы, прыціснуць. да сябе, пад сябе (пра часткі цела). Ігнась падкурчыў ногі і схаваўся пад халацік.Мурашка.Певень, праходзячы каля прызбы, спыніўся, падкурчыў адну нагу і строга зірнуў на беднага Чы-Ліна.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсо́хлы, ‑ая, ‑ае.
Які злёгку высах, стаў больш сухім. У пакоях свежа пахла падсохлай фарбай.Мележ.Дзьмуў свежы вецер, на падсохлым асфальце ўжо курыўся пыл.М. Стральцоў.// Які часткова засох. Каля плоту, што адгароджваў сад ад двара, стаяла падсохлая чарэшня.Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)