Сяка́ч 1 ’прылада для драбнення; разак’ (ТСБМ, Нас., Шымк. Собр., Сержп., Грам., Ласт., Варл., Касп., Шат.), сека́ч ’тс’ (ТС). Да сячы (гл.), сюды ж са значэннем ’лесаруб, дрывасек’ (Варл., Стан.), даць секачоў ’пакараць’ (Ян.).

Сяка́ч 2 ’дзік-самец’ (ТСБМ), сэка́ч ’дзікі кабан’ (стол., Нар. ск.). Да сячы (гл.), сячыся ’біцца’: із своім сечыса, рубайса, а з чужымі не мешайса (ТС), два вепры меж собою бьюцца, секуцца (Нас., БНТ, Загадкі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieokreślony

1. неакрэслены; няпэўны;

na czas nieokreślony — на няпэўны час;

2. грам. неазначальны;

zaimek nieokreślony — неазначальны займеннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

męski

męsk|i

мужчынскі;

po ~u — па-мужчынску;

~ie rysy — мужныя рысы;

rodzaj ~i грам. мужчынскі род

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mianownik

м.

1. грам. назоўны склон;

2. мат. назоўнік;

sprowadzić do wspólnego ~a — прывесці да агульнага назоўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zależny

od kogo/czego залежны ад каго/чаго; абумоўлены чым; падпарадкаваны; падуладны;

przypadek zależny грам. ускосны склон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozkazujący

1. уладарны; уладны; загадны;

ton rozkazujący — уладны (загадны) тон;

2. грам. загадны;

tryb rozkazujący — загадны лад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bierny

biern|y

1. пасіўны; бяздзейны; млявы;

2. хім. інертны;

3. грам. залежны;

strona ~a — залежны стан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зваро́тны

1. (ведущий назад) обра́тный;

з. шлях — обра́тный путь;

2. (возвращающийся) возвра́тный;

3. грам. возвра́тный;

○ з. стан — возвра́тный зало́г;

з. а́драс — обра́тный а́дрес;

з. тыф — возвра́тный тиф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрага́цца I несов.

1. разг. (для какого-л. дела) объединя́ться; см. спрэ́гчыся I 2;

2. страд. спряга́ться; см. спрага́ць I

спрага́цца II несов., возвр., страд., грам. спряга́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вво́дный

1. уво́дны;

вво́дный лист юр. уво́дны ліст;

2. (вступительный) усту́пны;

вво́дная статья́ усту́пны арты́кул;

3. грам. пабо́чны;

вво́дное предложе́ние пабо́чны сказ;

вво́дное сло́во пабо́чнае слова.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)