грыма́са

(фр. grimace)

1) наўмыснае або міжвольнае скрыўленне рыс твару (выкліканае якім-н. пачуццём);

2) перан. выродлівае праяўленне чаго-н (напр. грымасы жыцця).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мі́стыка

(гр. mystika = таямнічасць)

1) вера ў таямнічыя, звышнатуральныя сілы і магчымасць зносін з імі чалавека;

2) перан. нешта загадкавае, чаго нельга растлумачыць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

правака́тар

(лац. provocator = які кідае выклік)

1) тайны агент, які дзейнічае шляхам правакацыі;

2) асоба, якая падбухторвае да чаго-н. са здрадніцкімі мэтамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прэзента́цыя

(лац. praesentatio)

1) падача, прад’яўленне для аплаты грашовага дакумента;

2) публічнае прадстаўленне чаго-н. толькі што створанага (фільма, друкаванага выдання і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

структу́ра

(лац. structura)

1) узаемаразмяшчэнне і сувязь састаўных частак чаго-н.; будова (напр. с. глебы, с. слова);

2) устройства, арганізацыя (напр. с. кіравання).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

штрых

(ням. Strich)

1) тонкая рыса, лінія (на малюнку, чарцяжы);

2) перан. характэрная ўласцівасць чаго-н. (напр. дадаць ш. да характарыстыкі літаратурнага вобраза).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падзакусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., чаго і без дап.

Разм. Паесці крыху, перакусіць. Прыехаў я позна ўвечары. Троху падзакусіў хлеба з салам, што прывёз з вёскі, і зараз лёг спаць. Гарэцкі. Сцёпка падзакусіў, распытаўся аб вясковых навінах. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

1. Навесці, прывесці ў вялікай колькасці. Панаводзіць дзяцей у хату.

2. Накіраваць у бок каго‑н. многа чаго‑н. [Паліцыянты] падумалі, што хлопец збіраецца даць дзёру, і панаводзілі на яго пісталеты. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нямно́гае, ‑ага, н.

Нязначная частка чаго‑н. Камлюк вырваў з блакнота лісток і, напісаўшы на ім некалькі слоў, працягнуў яго Ірыне Мікалаеўне. — Зайдзіце на склад... Нямнога, але тое-сёе выберыце там з прэпаратаў. На першы выпадак... М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Абабіць ударамі ўсё, многае. Паабіваць ігрушы палкай. Паабіваць снапы цапамі.

2. Пашкодзіць паверхню чаго‑н. у многіх месцах. Паабіваць пальцы.

3. Пакрыўшы, абцягнуўшы чым‑н., абабіць усё, многае. Паабіваць мэблю плюшам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)