wygadywać

wygad|ywać

незак.

1. балбатаць; малоць лухту;

co ty ~ujesz? — што ты пляцеш?;

2. na kogoнагаворваць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabrać się

зак.

1. do czego/kogo узяцца, прыняцца за каго/што;

2. перан. разм. сабрацца пайсці; выбрацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamieszać

зак.

1. памяшаць; размяшаць;

zamieszać cukier — размяшаць цукар;

2. (kogo w co) замяшаць; ублытаць (каго ў што)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przywiązywać się

незак.

1. прывязвацца;

2. перан. прывязвацца; прывыкаць;

przywiązywać się do kogo — адчуваць (мець) прыхільнасць да каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ująć się

зак.

1. узяцца; схапіцца;

2. заступіцца, узяць пад абарону;

ująć się za kim — заступіцца за каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urlopować

1. зак., незак. kogo адправіць у адпачынак каго; даць адпачынак каму;

2. незак. разм. адпачываць, праводзіць адпачынак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wpić

зак. усадзіць; уваткнуць;

wpić szpony — запусціць кіпцюры;

wpić oczy (wzrok) w kogo/co — утаропіцца ў каго/што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pomówić

зак.

1. пагаварыць;

2. kogo o co абвінаваціць каго ў чым;

pomówić o niedbalstwo — абвінаваціць у нядбайнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

powstać

зак.

1. устаць;

2. паўстаць;

powstać przeciwko komu/czemu — паўстаць супраць каго/чаго;

3. узнікнуць, паўстаць, вынікнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cesja

ж. юр. перадача права;

cesja na rzecz kogo — перадача правоў на карысць каго;

cesja terytorium — перадача тэрыторыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)