шмато́к, ‑тка, м.

1. Абрэзак, абрывак (скуры, тканіны і пад.). Да прыходу Тараса.. [Зося і Маша] нешта кроілі, і на канапе былі раскіданы зялёныя і чырвоныя, адмыслова выкраеныя шматкі. Шамякін. Ляжаў.. [Заранік] у невялікім пакойчыку на ложку, распрануты і накрыты коўдрай, пашытай з рознакаляровых шматкоў. Хадкевіч. // толькі мн. (шматкі́, ‑оў). Лахманы; кавалкі, кускі чаго‑н. Замест кажуха з плеч у Зіны звісалі нейкія рваныя шматкі — так яго пасеклі кулямі і асколкамі. Карпюк. Косцік накінуўся з кулакамі на брата, парваў малюнак на шматкі і пачаў таптаць яго нагамі. С. Александровіч.

2. Жмут чаго‑н. Ля лазовага карча ваўкі, напэўна, схапілі соннага зайчыка, бо на снягу былі відаць кропелькі крыві і валяліся шматкі поўсці. Федасеенка.

3. Асобны невялікі кавалак, камяк чаго‑н. Узяў кошык, акраец хлеба і жаўтлявы, мяккаваты шматок сала, вышчарблены братаў складанчык на шнурку. М. Стральцоў. Ля берага ад невялікіх хваль пагойдваліся шматкі наздраватай рудой пены. Гамолка. Па баках узрываюцца міны, уздымаючы клубы пылу і раскідаючы шматкі зямлі. Колас. // Пра невялікую, нязначную частку чаго‑н. Там-сям віднеў травы шматок Сярод пяскоў рудых. Астрэйка. На шэрым полі там-сям шматкі ярка-зялёнай азіміны, у лагчынах — ніцыя, без лістка вербы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далучэ́нне н

1. (уваход у склад) Ánschluss m -es, -schlüsse; Béitritt m -s, -e; Ángliederung f -, -en;

2. (дадаванне чаго-н – папер да справы) Béilegen n -s, -; Béifügen n -s, -; Éinverleibung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дра́паць ΙΙ разм (паспешліва ўцякаць) davónlaufen* vi (s), türmen vi (s), (разм) flüchten vi (s), flíehen* vi (s), entkómmen* vi (s) (ад каго-н, чаго-н D); áusreißen* vi (s), entwíschen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падста́ва ж Bewéggrund m -es, -gründe; Ánlass m -es, -lässe; Úrsache f -, -n;

без усяля́кай падста́вы óhne jéden Ánlass;

дава́ць падста́ву Ánlass gében*;

няма́падста́вы es gibt kéinen Grund (для чаго-н für A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лю́стра​II н

1. Spíegel m -s, -;

2. (адлюстраванне) Spíegelbild n -(e)s, -er; Spíegelung f -, -en;

3. (паверхня чаго-н) Spíegel m -s, -; Fläche f -, -n;

крыво́е лю́стра Zérrspiegel m, Vexíerspiegel [vɛ-] m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збыць

1. (тавар) ábsetzen vt, verkáufen vt, vertréiben* vt (прадаць);

2. разм (адвязацца, адчапіцца ад чаго-н) ábschaffen vt, lóswerden аддз vt;

збыць што-н з рук sich (D) etw. vom Hálse sсháffen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здрыгану́цца erbében vi (h, s), erzíttern vi (s) (ад чаго-н vor D); scháudern vi; (закалаціцца) zusámmenzucken vi (s), zusámmenfahren* vi (s); áuffahren* vi (s); hóchfahren* vi;

здрыгану́цца ад стра́ху vor Schreck zusámmenzucken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змага́цца

1. (біцца, ваяваць) kämpfen vi (за што-н für, um A), ríngen* vi (um A); (супраць чаго-н gégen A, mit D);

2. спарт wétteifern неаддз vi, wéttstreiten* аддз vi (толькі inf)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прычыні́цца​I

1. (паслужыць прычынай чаго-н) der Grund sein (für A);

2. разм (здарыцца) geschéhen* vi (s), vórfallen* vi (s), vórkommen* vi (s); passíeren vi (s);

прычыні́лася бяда́ es gescháh [passíerte] ein Únglück

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абабра́цца

1. (ад шалупіння і пад.) geschält wérden;

2.:

не абабра́цца (чаго-н) sich nicht rétten können*(vor D); nicht fértig wérden (mit D);

не абабра́цца бяды́ das Únheil nicht los wérden können*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)