валапю́к

(ад англ. world = свет + speak = размаўляць)

1) штучная міжнародная мова, якую стварыў у 1879 г. Й. Шлеер;

2) перан. набор незразумелых слоў, тарабаршчына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

А́ЙНЫ,

народ на в-ве Хакайда ў Японіі, 20 тыс. чал. (1987). Асобная айнская раса, якая спалучае еўрапеоідныя, аўстралоідныя і мангалоідныя рысы. Мова айнская і японская. Паводле веравызнання будысты.

т. 1, с. 176

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ру́скі ​1,

гл. рускія.

ру́скі ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Русі. Расіі. Руская гісторыя. Руская прырода. Рускае грамадства.

2. Які мае адносіны да рускіх, належыць ім. Руская мова. Руская культура. // Уласцівы рускім, такі, як у рускіх. Рускі характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суку́пнасць, ‑і, ж.

Спалучэнне, агульная колькасць, сума чаго‑н. Мова замацоўвае кожную думку паасобку і ўсю сукупнасць думак чалавека. Юрэвіч. Колькасць запазычанай лексікі і яе характар залежаць перш за ўсё ад сукупнасці фактараў гістарычнага, культурнага і сацыяльна-эканамічнага парадку. Жураўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лінгафо́н

(англ. linguaphone, ад лац. lingua = мова + гр. phone = гук)

апарат з наборам пласцінак для самастойнай работы па вывучэнню замежнай мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Культ ’рэлігійнае служэнне бажаству’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову. У рускай мове з XIX ст. Крыніца запазычання французская або нямецкая мова. Параўн. адпаведна culte, Kult (Шанскі, 2, 8, 440).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эзо́паўскі

(ад гр. Aisopos = імя старажытнагрэчаскага байкапісца 6 ст. да н.э.)

багаты алегорыямі, намёкамі з мэтай скрыць сэнс выказвання (напр. э-ая мова, э. стыль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АЧА́Х, ачэ,

ачынцы, народ у Інданезіі, на Пн в-ва Суматра. Каля 2,63 млн. чал. Жывуць таксама ў Малайзіі. Агульная колькасць 2,64 млн. чал. (1987). Мова інданезійскай галіны. Вернікі — мусульмане-суніты.

т. 2, с. 164

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Gothic

[ˈgɑ:Өɪk]

1.

n.

1) го́тыка f., гаты́чны стыль

2) го́цкая мо́ва

3) gothic — гаты́чны шрыфт

2.

adj.

1) гаты́чны (стыль, архітэкту́ра)

2) го́цкі (мо́ва, культу́ра)

3) нецывілізава́ны, прыміты́ўны, ба́рбарскі

4) Obsol. герма́нскі, тэўто́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

profanity

[prəˈfænəti]

n., pl. -ties

1) непрысто́йная брыдка́я мо́ва, ла́янка f.

2) блюзьне́рства, богазьневажа́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)