Verbum

віта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Вітаць адзін аднаго пры сустрэчы; здароўкацца. Вітацца за руку. □ [Хлопцы] сустракаліся са знаёмымі — віталіся, калі не бачыліся да таго, перакідаліся словамі. Гартны.

адшту́рхвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адштурхнуцца.

2. Пад дзеяннем узаемнага штуршка аддаляцца адзін ад другога. Аднайменныя электрычныя гарады адштурхваюцца.

3. Зал. да адштурхваць.

абпа́ліна, ‑ы, ж.

Абпаленае месца. Мы ўсе непакоімся ўжо; толькі адзін Ткач сядзіць абыякавы, паціху распальвае абкураную, з цёмна-рудымі абпалінамі па краях тоўстую люльку. Савіцкі.

гарбу́зік, ‑а, м.

1. Памянш. да гарбуз (у 2 знач.); невялікі гарбуз. Адзін сынок Юзік і той — як гарбузік. З нар.

2. Гарбузовае семечка. Лушчыць гарбузікі.

жму́ркі, ‑рак; адз. няма.

Гульня, у якой адзін з удзельнікаў з завязанымі вачамі ловіць астатніх.

•••

Гуляць у жмуркі гл. гуляць.

Хоць у жмуркі гуляй гл. гуляць.

залатніко́вы ​¹, ‑ая, ‑ае.

Уст. Масаю ў адзін залатнік ​¹. Залатніковая гірка.

залатніко́вы ​², ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да залатніка ​². Залатніковая каробка. Залатніковы параразмеркавальнік.

навы́перадкі, прысл.

Стараючыся перагнаць, выперадзіць іншага, адзін аднаго. Бегчы навыперадкі. □ Навыперадкі з кожнай хаты на выган хлапчукі ляцелі. Вялюгін. Птушынае царства навыперадкі выхвалялася сваімі галасамі. Новікаў.

нераўня́, ‑і, м. і ж.

Пра чалавека, няроўнага з іншымі ў якіх‑н. адносінах. [Драздовіч:] — Ёсць тут яшчэ адзін наш зямляк. Таксама аграном, але нераўня Павалковічу. Машара.

падстро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.

1. Стаць у адзін строй з кім‑, чым‑н. Падстроіцца да левага фланга.

2. Разм. Далучыцца, прымкнуць да каго‑, чаго‑н.

пасябрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Тое, што і пасябраваць (у 1 знач.). Стафанковічык і Вэня яшчэ часцей пачалі падміргваць адзін аднаму і ўжо зусім пасябраваліся. Чорны.