Verbum

ка́нькаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Назойліва прасіць аб чым-н., скардзіцца на што-н.

|| наз. ка́ньканне, -я, н.

нацыяналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) нацыяналізацыю чаго-н.

Н. фабрыкі і заводы.

неахво́чы, -ая, -ае.

Які не мае жадання рабіць што-н., не выказвае ахвоты да чаго-н.

Н. да вучобы.

не́мы, -ая, -ае.

Жудасны, страшэнны, дзікі, роспачны.

Н. крык.

◊

Немым голасам (разм.) — вельмі моцна, што ёсць сілы (крычаць, плакаць).

непрахо́днасць, -і, ж.

1. гл. непраходны.

2. Няздольнасць прапускаць што-н. (аб органах чалавека або жывёлы; спец.).

Н. кішэчніка.

нязно́сны, -ая, -ае.

Такі, што перавышае цярпенне, які пераносіцца з цяжкасцю.

Н. боль.

Нязносныя пакуты.

|| наз. нязно́снасць, -і, ж.

паабмо́тваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Абматаць чым-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. ногі анучамі.

паабстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Абстрыгчы ўсё, многае або ўсіх, многіх.

П. ногці.

П. усіх авечак.

паадбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Адбіць усё, многае або ў многіх месцах.

П. абшыўку.

П. далоні, працуючы.

паадво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак., каго-што.

Адвесці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. дзяцей у сад.

П. кандыдатуры.