прыляга́ць разм.

1. (пра вопратку) nliegen* vi, sich nschmegen;

суке́нка прыляга́е да це́ла das Kleid liegt eng am Körper an;

2. (межаваць) (n)grnzen vi, nstßen* vi (да чаго-н. an A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасме́йвацца

1. ein wnig lchen (з каго-н., з чаго-н. über A); sich lstig mchen (над кім-н., чым-н. über A);

2. (час ад часу) von Zeit zu Zeit lchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спла́віць

1. (лес) flößen vt; trften vt (молам);

2. перан., разм. (пазбавіцца ад каго-н., чаго-н.) lswerden* аддз. vt (s), bschieben* vt (каго-н.); lsschlagen* аддз. vt, bschaffen vt (што-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аббе́гаць, аббе́гчы

1. (вакол) umlufen* vt; im Lufschritt um kri sen; um A hermlaufen*;

2. разм. (у пошуках чаго-н.) blaufen* vt;

я аббе́г усе́ магазі́ны ich habe lle Geschäfte b gelaufen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абярну́ць

1. (перакуліць) (m)stürzen vt, mwerfen* vt;

2. (павярнуць назад, убок) (m)khren vt; wnden* vt;

3. (ператварыць) verwndeln vt; mgestalten vt;

4. (схіліць да чаго-н.) bekhren vt (zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аддалі́цца, аддаля́цца sich entfrnen (ад чаго-н. von D); перан. тс. sich fern hlten*; sich entfrmden (ад каго-н. von D);

аддалі́цца ад тэ́мы размо́вы vom Gesprächsthema bkommen*, sich vom Gesprächsthema entfrnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

драбі́нка ж.

1. (найменшая частка) Körnchen n -s, - (чаго-н. von D ); ein bsschen; Klinigkeit f -, -en; das klinste Tilchen von etw. (D);

2. (шрот для стрэльбы) Schrtkorn n -(e)s, -körner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жада́ць

1. (хацець) wünschen vt; beghren vt (моцна, горача); trchten vi, strben vi (чаго-н. nach D) (імкнуцца);

2. (зычыць каму-н.) wünschen vt;

жада́ць каму-н шча́сця j-m Glück wünschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здабыва́ць

1. (дастаць, знайсці) sich (D) verschffen; uftreiben* vt;

2. (з нетраў зямлі) fördern vt, gewnnen* vt;

3. перан. (дамагчыся чаго-н.) errichen vt, errngen* vt;

здабыва́ць ко́рань матэм. die Wrzel zehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГАЛЮЦЫНА́ЦЫІ

(ад лац. hallucinatio трызненне, прывід),

стан уяўнага (несапраўднага) успрымання чалавекам чаго-небудзь як рэальна існуючага ў навакольным асяроддзі без уздзеяння знешніх раздражняльнікаў. Паводле І.П.Паўлава, у аснове галюцынацый ляжаць парушэнні функцый кары галаўнога мозга. Найчасцей галюцынацыі ўзнікаюць пры псіхічных захворваннях.

Адрозніваюць галюцынацыі: зрокавыя, слыхавыя, нюхальныя, тактыльныя і інш.; простыя (успышкі святла, шоргат, стук) і складаныя (вобразы людзей, гаворка); сапраўдныя галюцынацыі і псеўдагалюцынацыі (менш выразныя і ў меншай ступені звязаныя з пачуццём рэальнасці; адсутнічаюць у дзіцячым узросце). Да галюцынацый не адносяць ілюзіі. Зрокавыя галюцынацыі характэрныя для псіхозаў інфекц. і інтаксікацыйнага паходжання. Пры белай гарачцы, напр., хворыя бачаць дробных жывёл (мышэй, змей), адчуваюць поўзанне па скуры насякомых, уяўную прысутнасць пачвар, страшыдлаў, забойцаў. Слыхавыя галюцынацыі больш частыя пры шызафрэніі. Нярэдка яны тояць сац. небяспеку, таму што могуць мець імператыўны (загадвальны) змест і накіроўваць хворага на агрэсіўныя дзеянні. У хранічных алкаголікаў слыхавыя галюцынацыі часцей «каментарныя» («галасы» абмяркоўваюць стан ці дзеянні хворага). Нюхальныя і тактыльныя галюцынацыі ўвасабляюцца ў адчуванні несапраўдных пахаў (напр., гнілі, парфумы, газы і г.д.) і дотыкаў да скуры (насякомых, вільгаці, паветраных патокаў і інш.). Шэраг рэчываў (галюцынагены) здольныя выклікаць галюцынацыі штучна, што ўласціва наркаманіі.

Ф.М.Гайдук.

т. 5, с. 7

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)