Verbum

vorbéi

adv (an D) мі́ма (каго-н.,чаго-н.)

~ sein — (пра)міна́ць

es ist ~! — (усё) ско́нчана!

~ ist ~! — што было́, то́е сплыло́!

zúhalten

*

1.

vt трыма́ць зачы́неным; затыка́ць (вушы, рот)

2.

vi (auf A) трыма́ць курс (на што-н.), накіро́ўвацца (да чаго-н.)

zurückstehen

* vi (s) адстава́ць, саступа́ць

wir wérden wohl ~ müssen* — нам, напэўна, [ма́быць, му́сіць] пры́йдзецца [давядзе́цца] яшчэ́ пачака́ць; нам, напэўна, пры́йдзецца [давядзе́цца] адмо́віцца ад чаго́-н.

Éinbruch

m -s, -brüche

1) узло́м

2) абва́л

3) надыхо́д (пачатак чаго-н.)

4) уварва́нне; ата́ка

~ kálter Luft — прыто́к хало́днага паве́тра

erháben

a

1) узвы́шаны, ве́лічны, высакаро́дны

über etw. ~ sein — быць вышэ́й чаго́-н.

2) вы́пуклы, рэлье́фны

ein ~er Geist — выда́тны ро́зум

Etáppe

f -, -n

1) эта́п

éine néue ~ éinleiten — адкры́ць но́вую старо́нку (у гісторыі чаго-н.)

2) вайск. тыл

3) ме́сца адпачы́нку

behüten

vt (vor D) зберага́ць, барані́ць, засцерага́ць (ад каго-н., чаго-н.)

ein Gehéimnis ~ — захо́ўваць та́йну

behüte! — ні ў цкім ра́зе!

béilegen

vt

1) (D) прыклада́ць (да чаго-н.)

2) ула́джваць (спрэчку)

éine Ángelegenheit ~ — улаго́дзіць спра́ву

3) прыпі́сваць (каму-н. што-н.)

béipflichten

vi (j-m in D) згаджа́цца (з кім-н. адносна чаго-н.)

ich pflíchte Íhnen bei — я зго́дзен з Ва́мі

strótzen

vi (von D) по́ўніцца (чым-н.); быць по́ўным (чаго-н.); кішэ́ць (чым-н.)

er strotzt von Kraft — ён по́ўны сіл