уто́чка 1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Спец.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. уточваць 1 — утачыць 1.
2. Сточаная частка чаго‑н.
уто́чка 2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Тое, што ўшыта ў што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уце́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
1. Страта чаго‑н. у выніку выцякання, высыпання і пад. Уцечка вады. Уцечка газу.
2. перан. Перамяшчэнне, пераход на другое месца работы. Уцечка рабочай сілы. // Недазволенае распаўсюджанне якіх‑н. звестак. Уцечка інфармацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хваставы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да хваста. Хваставы плаўнік.
2. Які знаходзіцца ў хвасце, у канцы чаго‑н. Хваставы вагон. □ Хваставыя чырвоныя агні поезда глядзяць з начы на .. [Яругіна].., але неўзабаве і яны знікаюць. Карамазаў.
•••
Хваставое апярэнне самалёта гл. апярэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чапі́ць, чаплю, чэпіш, чэпіць; зак., каго-што і чаго.
Разм. Закрануць, зачапіць. [Юзік:] — А мяне адвялі на перавязачны пункт, а адтуль павезлі ў Адэсу ў шпіталь. Куля чапіла касці. Крапіва. Такіх дубоў цяпер рэдка дзе ўбачыш. Іх не чапіла рука людская. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шантажы́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Той, хто займаецца шантажом, дамагаецца чаго‑н. шляхам шантажу. Хлопец памкнуўся быў дагнаць гэтага шантажыста, але той .. адбег яшчэ далей. Быкаў. [Жывіца:] — У нашым кодэксе, здаецца, ёсць такое права — прыцягваць да крымінальнай адказнасці шантажыстаў і паклёпнікаў... Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыро́ка, прысл.
1. Прысл. да шырокі.
2. у знач. вык. Пра вялікую адлегласць да чаго‑н., працягласць куды‑н. — Я тут! — данёсся знізу глухі голас. — Тут сцежка... Шырокая! Во! Пяць крокаў.. Лезьце сюды смела... Тут шырока, я вам кажу... Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Sums
m -es разм.
1) зу́мканне
2) пусты́я размо́вы, балбатня́, лухта́
(éinen) gróßen ~ máchen (um A) — падня́ць шум (з-за чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
umwickeln
I úmwickeln
vt
1) абмо́тваць, абкру́чваць (вакол чаго-н.)
2) перапавіва́ць
II umwíckeln
vt (mit D) укру́чваць, абкру́чваць, абмо́тваць (чым-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Übermaß
n -es, -e (von, an D) лі́шак (чаго-н.)
álles im ~ háben — мець усяго́ ўдо́сталь
zum ~ des Glücks — для паўнаты́ шча́сця
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verbítten
* vt
sich (D) etw. ~ — пярэ́чыць, пратэстава́ць су́праць чаго́-н.
ich verbítte mir díesen Ton — прашу́ не размаўля́ць са мной такі́м то́нам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)