Verbum

запрашэ́нне, -я, н.

1. гл. запрасіць.

2. Пісьмо, запіска з просьбай з’явіцца куды-н., прыняць удзел у чым-н.

Разаслаць запрашэнні.

заручы́цца¹, -учу́ся, -у́чышся, -у́чыцца; зак., чым.

Загадзя забяспечыць сабе чыю-н. падтрымку, дапамогу.

З. падтрымкай сябра.

|| незак. заруча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

вы́цяцца, вы́тнуся, вы́тнешся, вы́тнецца; вы́цяўся, вы́цялася; вы́тніся; зак., аб каго-што і чым.

Ударыцца, стукнуцца.

В. аб вушак.

Балюча в. галавой.

гара́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Фізічная або юрыдычная асоба, а таксама дзяржава, якая дае гарантыю ў чым-н.

асацыі́равацца, -руюся, -руешся, -руецца; -руйся; зак. і незак., з кім-чым (кніжн.).

Злучыцца (злучацца) ва ўяўленні па асацыяцыі (у 2 знач.).

адпавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

А. свайму прызначэнню.

Копія адпавядае арыгіналу.

ана́лаг, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Тое, што з’яўляецца падабенствам чаго-н., адпаведнасцю з чым-н.

|| прым. ана́лагавы, -ая, -ае.

абшы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. абшыць.

2. Тое, чым абшыта што-н.

Футравая а.

|| прым. абшы́вачны, -ая, -ае.

абвярце́ць, -вярчу́, -ве́рціш, -ве́рціць; -вярці́; -ве́рчаны; зак., каго-што.

Абкруціць, абгарнуць чым-н.

А. палец бінтам.

|| незак. абве́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

параджэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (кніжн.).

Тое, што пароджана кім-, чым-н.; вынік чаго-н.

Культура — п. культурных патрэб народа.