вы́езд м.

1. (дзеянне) Ábfahrt f -, -en, Áusreise f -, -n;

2. (месца) Áusfahrt -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закану́рак м. разм. (глухое, патаемнае месца) (élendes) Loch n -(e)s, Löcher, Húndeloch n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зру́шыць rücken vt, schíeben* vt, verschíeben* vt; sich in Bewégung setzen (скрануцца з месца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

недако́с, ‑у, м.

Спец.

1. Меншая, чым меркавалася, колькасць скошанага.

2. Месца, якое засталося няскошаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыто́н, ‑а, м.

Месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадскія элементы. Зладзейскі прытон. Ігральны прыгон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

1. Выгаліць якое‑н. Месца.

2. Галіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгі́б, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгібаць — разагнуць.

2. Месца, дзе прадмет разагнуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уразны́, ‑ая, ‑ое.

Урэзаны, устаўлены ў выразанае месца, а таксама прызначаны для ўразання. Уразны замок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вендзі́та

(іт. vendita = заезджы двор)

арганізацыя і месца збору карбанарыяў у Італіі 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіграто́пы

(ад гігра- + гр. topos = месца)

месцы росту (экатопы), якія адрозніваюцца ўмовамі ўвільгатнення субстрату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)