кірава́нне н

1. (кіраванне машынай) Lnkung f -, -en, Stuerung f -, -en;

2. (кіраванне дзяржавай) Litung f -, -en, Führung f -, -en;

3. грам (кіраванне) Rektin f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Рако́мсе ’быццам, як быццам’ (Сержп. Грам.), ракама́сь ’так-сяк, абы-як’ (Касп.), параўн. ст.-бел. ркомо ’як быццам, нібы’ (Ст.-бел. лексікон), польск. rzekomo ’маўляў; як быццам’. Дзеепрыслоўе ад ракці́ ’сказаць’ (гл. рэ́кнуць); элемент се (сь) паходзіць са зваротнай формы займенніка *sę (сѧ), параўн. мов‑ся ён и прав ’як быццам бы’ (Нас.), або з указальнага займенніка *sь, параўн. вось (< о‑сь), гл. Карскі 2-3, 71. Гл. таксама ракама́ту.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяка́ч1 ’прылада для драбнення; разак’ (ТСБМ, Нас., Шымк. Собр., Сержп., Грам., Ласт., Варл., Касп., Шат.), сека́ч ’тс’ (ТС). Да сячы (гл.), сюды ж са значэннем ’лесаруб, дрывасек’ (Варл., Стан.), даць секачоў ’пакараць’ (Ян.).

Сяка́ч2 ’дзік-самец’ (ТСБМ), сэка́ч ’дзікі кабан’ (стол., Нар. ск.). Да сячы (гл.), сячыся ’біцца’: із своім сечыса, рубайса, а з чужымі не мешайса (ТС), два вепры меж собою бьюцца, секуцца (Нас., БНТ, Загадкі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieokreślony

1. неакрэслены; няпэўны;

na czas nieokreślony — на няпэўны час;

2. грам. неазначальны;

zaimek nieokreślony — неазначальны займеннік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

męski

męsk|i

мужчынскі;

po ~u — па-мужчынску;

~ie rysy — мужныя рысы;

rodzaj ~i грам. мужчынскі род

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mianownik

м.

1. грам. назоўны склон;

2. мат. назоўнік;

sprowadzić do wspólnego ~a — прывесці да агульнага назоўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zależny

od kogo/czego залежны ад каго/чаго; абумоўлены чым; падпарадкаваны; падуладны;

przypadek zależny грам. ускосны склон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozkazujący

1. уладарны; уладны; загадны;

ton rozkazujący — уладны (загадны) тон;

2. грам. загадны;

tryb rozkazujący — загадны лад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bierny

biern|y

1. пасіўны; бяздзейны; млявы;

2. хім. інертны;

3. грам. залежны;

strona ~a — залежны стан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зваро́тны

1. (ведущий назад) обра́тный;

з. шлях — обра́тный путь;

2. (возвращающийся) возвра́тный;

3. грам. возвра́тный;

з. стан — возвра́тный зало́г;

з. а́драс — обра́тный а́дрес;

з. тыф — возвра́тный тиф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)