Ва́льцы ’прыстасаванне для вальцавання’. Да вальцаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Коў-коў ’падзыўное слова для свіней’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тако́ўня ’пляцоўка для малацьбы’ (Касп.). Гл. такаўня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тво́рба́ ’прыманка для пчол’ (ТС). Гл. тварба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ваўкаўня́

1. Яма для лоўлі ваўкоў (БРС).

2. Небяспечнае месца (Нас.).

ур. Каля Ваўкаве́нькі Стаўбц. (Прышч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

вы́стай

1. Абгароджанае месца для жывёлы ў полі або ў лесе (Уш.).

2. Стары лес (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

калані́чына Месца здабывання каланіцы — дзёгцю для змазвання колаў (Віц. Рам. Мат.).

в. Каланічына Віц. (Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пікава́рня Прадпрыемства, дзе варылі гудрон для прасмольвання канатаў (Слаўг.).

ур. Пікаварня (паўднёвая частка г. Прапойска) Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ВАЛ

(ваен.),

насып (земляны, з камянёў, са снегу, палітага вадой, часта з ровам спераду), які служыў перашкодай для тых, хто атакаваў, і адначасова баявой пазіцыяй і ўкрыццём для тых, хто абараняўся. Валам называюць таксама сістэму ўмацаваных палос і пазіцый тыпу рымскіх валоў (Адрыянаў вал), «Атлантычнага вала», «Усходняга вала». Як элемент крэпасці валы выкарыстоўваліся ў спалучэнні з крапаснымі сценамі або замест іх. Звычайна мелі брустверы і валгангі (пляцоўкі з уступамі).

т. 3, с. 468

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕСТАВЫ́

(старарус. які прыносіць вестку),

1) у арміі (флоце) Рас. імперыі салдат (матрос), які прызначаўся для сувязі, выканання даручэнняў афіцэра, суправаджэння яго ў паездках, догляду каня і да т.п.

2) У Сав. Арміі функцыі веставога выконваў ардынарац, які вылучаўся ў распараджэнне страявых камандзіраў у баявых умовах.

3) У савецкім і сучасным рас. ВМФ на караблі веставы — матрос, прызначаны для абслугоўвання кают-кампаніі афіцэраў (мічманаў і старшын звыштэрміновай службы).

т. 4, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)