пабяле́ць сов.

1. побеле́ть;

~ле́лі скро́ні — побеле́ли виски́;

2. (стать бледным) побеле́ть, побледне́ть;

твар яго́ рапто́ўна ~ле́ў — лицо́ его́ внеза́пно побеле́ло (побледне́ло)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непасрэ́дны

1. непосре́дственный, прямо́й;

н. нача́льнік — непосре́дственный (прямо́й) нача́льник;

гэ́та яго́ н. абавя́зак — э́то его́ непосре́дственная (пряма́я) обя́занность;

2. (свободный, естественный) непосре́дственный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рытары́чны

1. ритори́ческий;

р. вы́раз — ритори́ческое выраже́ние;

2. книжн. ритори́чный;

мо́ва яго́ зана́дта ~ная — речь его́ сли́шком ритори́чна;

○ ~нае пыта́нне — ритори́ческий вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыта́ць сов., в разн. знач. спроси́ть;

с. пра здаро́ўе — спроси́ть о здоро́вье;

з яго́ за ўсё спыта́юць — с него́ за всё спро́сят

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стасава́цца I сов., карт. стасова́ться

стасава́цца II несов. соотве́тствовать, вяза́ться;

учы́нак не ~су́ецца з яго́ паво́дзінамі — посту́пок не вя́жется с его́ поведе́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыялекты́чны

(гр. dialektikos)

які звязаны з дыялектыкай, заснаваны на законах дыялектыкі;

д. матэрыялізм — філасофія марксізму, якая дае матэрыялістычнае тлумачэнне свету, спосабаў яго пазнання і ператварэння на аснове раскрыцця агульных законаў яго развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

авізава́ць

(іт. avvisare)

фін. паведамляць кліенту аб правядзенні банкаўскай аперацыі на яго рахунку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

барацыклано́метр

(ад бара + цыклон + -метр)

прыбор, які паказвае набліжэнне цыклону і яго напрамак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

грам-а́там

(ад грам + атам)

колькасць грамаў хімічнага элемента, роўная яго атамнай масе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэбушы́раваць

(фр. déboucher)

уст. навязваць раптоўны бой непрыяцелю ў неспадзяваным для яго месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)