гну́снасць, ‑і,
1. Уласцівасць, якасць гнуснага.
2. Гнусны ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гну́снасць, ‑і,
1. Уласцівасць, якасць гнуснага.
2. Гнусны ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́майстраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апо́шліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
авысакаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе;
Пагабляваць з усіх бакоў,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кадыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
Звесці (зводзіць) у кодэкс,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камуфлі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наглумі́ць, ‑глумлю, ‑глуміш, ‑глуміць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць;
Дабаўляючы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)