зімо́вішча, ‑а, н.

Месца або памяшканне, дзе зімуюць, жывуць або спыняюцца зімою; зімоўе, зімоўка (у 2 знач.). Спыніцца ў зімовішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коннагвардзе́ец, ‑дзейца, м.

1. Салдат або афіцэр лейб-гвардыі коннага палка ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. Салдат або афіцэр гвардзейскай кавалерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мета́фара, ‑ы, ж.

Ужыванне слова або выразу ў пераносным значэнні, заснаванае на падабенстве або параўнанні, напрыклад: «плач ветру», «гоман лесу».

[Ад грэч. metaphora — перанос.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які засынае або не зусім прачнуўся. // Уласцівы таму, хто засынае або яшчэ не зусім прачнуўся. Паўсонны голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разатка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце; зак., што.

Упрыгожыць тканнем. Або пазалотай, або сінім шоўкам Разатку ўзорна паясок яму. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ...

Прыстаўка, якая абазначае: 1) аднаўленне або паўторнасць дзеяння, напрыклад: рэканструкцыя, рэтрапеляцыя; 2) процілеглае дзеянне або супрацьдзеянне, напрыклад: рээвакуацыя, рээміграцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хемарэцэ́пцыя, ‑і, ж.

Успрыманне аднаклетачным арганізмам або спецыялізаванымі клеткамі мнагаклетачнага арганізма хімічных раздражняльнікаў, якія прысутнічаюць у знешнім або ўнутраным асяроддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ver=

неаддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) паступовае спыненне дзеяння або стану: verblühen адцвіта́ць

2) няўдалы вынік дзеяння: versálzen перасалі́ць

3) дзеянне, супрацьлеглае значэнню бяспрэфікснага дзеяслова: veráchten пагарджа́ць

4) змяненне месцазнаходжання або стану рэчы: verlágern перамяшча́ць, пераво́дзіць; verbéssern папраўля́ць, паляпша́ць

5) аддаленне: verréisen ад’язджа́ць, выязджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

intersection [ˌɪntəˈsekʃn] n.

1. перасячэ́нне;

the point of intersection math. кро́пка або́ лі́нія перасячэ́ння

2. скрыжава́нне (дарог)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

marshal​1 [ˈmɑ:ʃl] n.

1. ма́ршал

2. AmE нача́льнік паліцэ́йскага ўча́стка або́ пажа́рнай кама́нды

3. о́бер-цырымонійма́йстар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)