блюзне́рства, ‑а, н.

Зневажанне, ганьбаванне бога, святых. // Зневажальныя словы. // Зневажанне чаго‑н. вельмі дарагога, паважанага. Характарызаваць мастака, музыканта іранічна тады было для.. [З. Бядулі] блюзнерствам. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́брыкавы, ‑ая, ‑ае.

Пашыты з бобрыку. [Кузьма] купіў сабе бобрыкавае паліто, а потым пайшоў хадзіць па крамах, выглядаючы, што б купіць і для Насці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браняве́жа, ‑ы, ж.

Закрытая бранявая канструкцыя на ганках, баявых машынах пяхоты, бронетранспарцёрах, бронепаяздах і пад. для размяшчэння ўзбраення і абароны асабовага складу; бранявая вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браняпо́езд, ‑а, М ‑дзе; мн. бронепаязды, ‑оў, м.

Браніраваны поезд, прызначаны для баявых дзеянняў у паласе чыгункі. Гітлераўцы выслалі да месца дыверсіі браняпоезд. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буфана́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Манера акцёрскай ігры або сцэнічнае прадстаўленне з перабольшанымі камічнымі сітуацыямі для павелічэння эфекту. // перан. Недарэчнае, недасціпнае, грубае штукарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Работа якога ажыццяўляецца без выкарыстання дротавых прыстасаванняў (для прыёму і перадачы гукаў, сігналаў і пад.). Бяздротавая сувязь. Бяздротавы тэлеграф. Бяздротавы тэлефон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канферэ́нц-за́ла, ‑ы, ж.

Зала для ўрачыстых сходаў, канферэнцый. Тыдні два таму назад у канферэнц-зале рабфака перад намі, выпускнікамі, выступаў дырэктар завода. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капо́к, ‑пку, м.

Валакно, якое здабываюць з пладоў так званага баваўнянага дрэва і выкарыстоўваюць для набівання матрацаў і розных тэхнічных мэт (гукаізаляцыі і пад.).

[Малайск. kapok.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́, нескл., н.

Пастраенне пяхоты ў форме чатырохвугольніка, якое прымянялася ў еўрапейскіх арміях да другой палавіны 19 ст. галоўным чынам для адбіцца атак кавалерыі.

[Фр. carré.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катава́льня, ‑і, ж.

Тое, што і засценак ​1. Для цябе [Міхал] былі падрыхтаваны пасткі, катавальні. На цябе былі нацэлены боты, зброя патрулёў і вартавых. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)