Verbum

дэфіле́², нескл., н.

Дэманстрацыя мадэлей адзення на подыуме.

дэфілі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Урачыста праходзіць на парадах, дэманстрацыях і пад.

2. Хадзіць туды-сюды, прагульвацца.

дэфіні́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Дакладнае лагічнае азначэнне таго ці іншага паняцця, якое ўключае найбольш істотныя яго прыкметы.

Слоўнікавая д.

дэфі́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кароткая злучальная рыска паміж двума словамі, а таксама знак пераносу ці знак скарачэння ў выглядзе такой рыскі.

дэфіцы́т, -у, М -цы́це, м.

1. Перавышэнне расходаў над даходамі.

Павелічэнне бюджэтнага дэфіцыту.

2. Недахоп чаго-н., нястача ў чым-н.

Гэтыя тавары цяпер у дэфіцыце.

дэфіцы́тны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць дэфіцыт (у 1 знач.); стратны.

Дэфіцытнае прадпрыемства.

2. Які не задавальняе попыту; недастатковы ў колькасных адносінах.

Дэфіцытныя тавары.

|| наз. дэфіцы́тнасць, -і, ж.

дэхка́нін, -а, мн. дэхка́не і (з ліч. 2, 3, 4) дэхка́ніны, -ка́н, м.

Селянін у Сярэдняй Азіі.

|| ж. дэхка́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. дэхка́нскі, -ая, -ае.

дэцы...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. адна дзясятая, напр.: дэцыбел, дэцылітр, дэцыметр.

дэцыбе́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка вымярэння велічыні гуку.

дэцыме́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка даўжыні, роўная адной дзясятай частцы метра.

|| прым. дэцыметро́вы, -ая, -ае.