дэмісезо́нны, -ая, -ае.

Пра верхняе адзенне, тканіну: прызначаны для нашэння вясной і ўвосень.

Дэмісезоннае паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэмо́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па дэмаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэ́мпінг, -у, м. (спец.).

Адзін са сродкаў канкурэнтнай барацьбы: продаж тавараў на знешніх рынках па заніжаных цэнах.

|| прым. дэ́мпінгавы, -ая, -ае.

Дэмпінгавыя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэнансава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., што (спец.).

У міжнародным праве: аб’явіць (аб’яўляць) аб несапраўднасці дагавору, пагаднення і пад.

Д. дагавор.

|| наз. дэнансава́нне, -я, н. і дэнанса́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэнатура́т, -у, Ма́це, м.

Этылавы спірт-сырэц са спецыяльнымі дабаўкамі, прызначаны для тэхнічных мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэнацыяналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Вярнуць (вяртаць) нацыяналізаваную маёмасць ранейшым уладальнікам.

|| наз. дэнацыяналіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэндрало́гія, -і, ж.

Раздзел батанікі, які вывучае дрэвы і кустовыя расліны.

|| прым. дэндралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэндра́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Батанічны сад (або яго частка), у якім вырошчваюцца калекцыі розных відаў дрэў і кустоў для навукова-даследчых і культурна-асветных мэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэндро́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па дэндралогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэнці́н, -у, м. (спец.).

Касцяная тканка зуба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)