Verbum

апяку́н, апекуна, м.

1. Асоба, якой даручана апека, апякунства. Прызначыць апекуна.

2. перан. Той, хто ахоўвае, абараняе каго‑, што‑н. [Варакса:] — А ты, Міхал, добранькім апекуном выступіў. Карпаў.

ачмуры́ць, ачмуру, ачмурыш, ачмурыць; зак., каго-што.

Разм.

1. Задурманіць, затлуміць. Гэта, відаць, хмель ачмурыў маю галаву. Рамановіч.

2. Абдурыць, схіліць на што‑н., збіць з толку.

пахло́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго або чым і без дап.

Разм. Час ад часу, злёгку хлопаць. Пахлопваць па плячы. □ Коннікі прытупвалі на марозе, пахлопвалі рукавіцамі. Лынькоў.

перадаве́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Даверыць другому тое, што было даверана самому. Галоўны бухгалтар калгаса.. рэдка бываў у канторы і ўсе справы перадаверыў [Шуры] Яцык. Дуброўскі.

перапраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выяўляе жаданне перапрасіць каго‑н. за што‑н. Пачуццё правіны кальнула пачцівае сэрца Авяр’яна Міхайлавіча, і ён пачаў гаварыць жонцы перапрашальным тонам. Пестрак.

абезгало́віць, ‑лоўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., каго-што.

1. Зняць, адсячы галаву каму‑н.

2. перан. Пазбавіць што‑н. (рух, рэвалюцыю і пад.) яго правадыра, кіраўніцтва. Абезгаловіць паўстанне.

аблапо́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Разм. груб. Абмануць з карыслівай мэтай; абдурыць, абабраць (у 2 знач.). [Хмара:] — Месяцы два назад нам удалося аблапошыць нямецкую агентуру. Шашкоў.

абпаўзці́, ‑паўзу, ‑паўзеш, ‑паўзе; ‑паўзём, ‑паўзяце; пр. абпоўз, ‑паўзла, ‑паўзло; зак., каго-што і без дап.

Прапаўзці вакол ці міма чаго‑н. Абпаўзці вакол дрэва. Абпаўзці паляну.

абпо́ўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Поўзаючы, пабыць усюды, у розных месцах. [Калеснікаў:] Я сёння абпоўзаў усе агнявыя гнёзды і ячэйкі... Гаварыў амаль з кожным байцом. Губарэвіч.

абсмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., каго-што.

1. Пасмактаць з усіх бакоў, па ўсёй паверхні.

2. перан. Разм. Усебакова, да драбніц вывучыць, абдумаць, апрацаваць. Абсмактаць тэму даследавання.