поигра́ть сов.
1. (развлечься, позабавиться) пагуля́ць, (долго, неоднократно) папагу́льваць, папагуля́ць;
2. (на музыкальном инструменте) пайгра́ць, (долго, неоднократно) папайгра́ць;
3. (обращаться какое-то время с каким-л. предметом как с игрушкой) пагуля́ць (з чым); (долго, неоднократно) папагу́льваць (з чым), папагуля́ць (з чым), пазабаўля́цца (з чым);
4. (обращаться какое-то время с кем-, чем-л. легкомысленно, несерьёзно) пажартава́ць, пазабаўля́цца (з кім, з чым);
5. (на сцене) пайгра́ць;
6. (притворяться какое-то время) пагуля́ць (у што), павыдава́ць сябе́ за… (каго);
7. перен., в разн. знач. пайгра́ць;
8. (посверкать) пагуля́ць, папераліва́цца, пазіхаце́ць;
9. (попениться) папе́ніцца, паіскры́цца;
10. (о чувствах) пагуля́ць; пабурлі́ць; см. игра́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
зла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. што. Зрабіць, пабудаваць.
З. калёсы.
З. банкет (перан.).
2. з кім-чым. Прыйсці да згоды; справіцца з кім-, чым-н.
Мы з ім зладзім.
З. з дзецьмі.
3. што. Зрабіць узгодненым, стройным.
З. галасы.
|| незак. зла́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
далучы́цца, -лучу́ся, -лу́чышся, -лу́чыцца; зак., да каго-чаго.
1. Дабавіцца да чаго-н., стварыць адно цэлае з чым-н.
Да групы экскурсантаў далучылася яшчэ пяць чалавек.
2. Згадзіўшыся з кім-, чым-н., прымкнуць.
Д. да грамадскага жыцця краіны.
Д. да дэманстрантаў.
|| незак. далуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. далучэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разабра́цца, -збяру́ся, -збярэ́шся, -збярэ́цца; -збяро́мся, -збераце́ся, -збяру́цца; -забра́ўся, -ра́лася; -збяры́ся; зак.
1. Прывесці ў парадак свае рэчы, уладкавацца (разм.).
Р. з дарогі.
2. у кім-чым і (разм.) з кім-чым. Унікнуўшы ў падрабязнасці, добра зразумець каго-, што-н.
Р. ў чарцяжах.
Р. ў абставінах.
|| незак. разбіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спакусі́цца, -кушу́ся, -ку́сішся, -ку́сіцца; зак.
1. на што, чым і без дап. Быць прывабленым чым-н. спакуслівым.
Нехта спакусіўся на мае цукеркі.
2. з інф. і без дап. Не ўстаяць перад якім-н. жаданнем, спакусай, схіліцца да якога-н. дзеяння, справы.
С. паехаць на мора.
|| незак. спакуша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
суправаджа́цца, ‑аецца; незак., чым.
1. Адбывацца адначасова з чым‑н., спалучацца з чым‑н. Гульня суправаджалася выбухамі гучнага смеху. Васілёнак. Словы гэтыя суправаджаліся не менш зразумелым для Лёні мармытаннем. Брыль.
2. Мець сваім вынікам што‑н. Ядзерны распад, які суправаджаецца магутным, радыеактыўным выпраменьваннем, выкарыстоўваецца сёння як крыніца энергіі. «Маладосць». Паляпшэнне матэрыяльнага становішча працоўных мас суправаджаецца бурным росквітам культуры, мастацтва, павышэннем агульнага культурнага і адукацыйнага ўзроўню. «Весці».
3. Быць забяспечаным чым‑н., дапаўняцца чым‑н. Каштарыс суправаджаецца каментарыямі.
4. Зал. да суправаджаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апячы́ся
1. sich verbrénnen* (чым-н an D); sich verbrühen (mit D) (варам, парай);
2. разм (пацярпець няўдачу) sich verbrénnen* (на чым-н an D), sich (D) die Fínger verbrénnen* (на чым-н an D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
недасве́дчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае належных ведаў аб чым‑н. Недасведчаны, пачынаючы рыбалоў, злавіўшы першага ментуза, можа спужацца. «Беларусь».
2. Нявопытны ў чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здаво́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак., чым (разм.).
Тое, што і задаволіцца.
|| незак. здавальня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і здаво́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
невядо́масць, -і, ж.
1. гл. невядомы.
2. Адсутнасць звестак, ведаў аб кім-, чым-н.
3. Сціплае, непрыкметнае існаванне.
Жыць у невядомасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)