канфлюэ́нцыя

(п.-лац. confluentia = з’яднанне, зліццё)

1) сумесны рух двух або некалькіх леднікоў;

2) зліццё рэк, злучэнне некалькіх струменяў у адзін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

катадро́мны

(ад ката- + гр. dromos = бег);

к-ыя міграцыі — рух рыб з рэк у мора для нераставання (напр. міграцыі рачнога вугра).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́рба

(польск. korba, ад ням. Kurbe)

ручка ў выглядзе загнутага прута, пры дапамозе якой прыводзіцца ў рух які-н. механізм; крывашып.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ма́петс

(англ. muppets = лялькі)

група лялек, што прыводзяцца ў рух рукамі аднаго або некалькіх акцёраў і паказваюць тыпы жывёл і людзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

партыкуляры́зм

(ад лац. particularis = прыватны)

рух да набыцця або ўтрымання палітычнай, адміністрацыйнай ці культурнай аўтаноміі для тых або іншых частак дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перпе́туум-мо́біле

(лац. perpetuum mobile = які вечна рухаецца)

вечны рухавік, фантастычны рухавік, які аднойчы запушчаны быццам ніколі не спыніць свой рух.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пульс

(лац. pulsus = штуршок)

1) рытмічны рух сценак артэрый, які выклікаецца біццём сэрца;

2) перан. рытм, тэмп чаго-н. (жыцця, дзейнасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скафагнаты́ты

(ад гр. skaphe = лодка)

пласцінкі на другой пары ніжніх нагасківіц у вышэйшых ракаў, рух якіх стварае цячэнне вады праз жабры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чарты́зм

(англ. chartism)

масавы рэвалюцыйны рух англійскіх рабочых у 30—40 гг. 19 ст. за палітычныя правы і паляпшэнне эканамічнага становішча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

махаві́к ​1, ‑а, м.

Кола вялікага дыяметра з масіўным вобадам, якое забяспечвае раўнамерны рух механізма. Рытмічна пляскаў пас, што ішоў ад махавіка трактара. Шамякін.

махаві́к ​2, ‑а, м.

Грыб на тонкай ножцы з жоўта-бурай шапкай. Лес вялікі, грыбоў — хоць касой касі: на імшарынах — махавікі, як жоўтыя сонцы. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)