уні́мак, ‑мку, м.
Разм. У выразах: без унімку — бесперастанку. Архіп Архіпавіч нешта ўсё гаварыў. Гаварыў без унімку. Сіняўскі; няма (не мець) унімку — нельга спыніць, стрымаць. З тыдзень унімку не было, жыць не давала [гаспадыня], поедам мяне ела. Сачанка. На ўсходзе неба запалавела, а грымучае пекла не мела унімку. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усто́яць, устою, устоіш, устоіць; зак.
Разм. Тое, што і устаяць. Але нельга было ўстояць перад спакусаю — пакупацца ў Нёмане. Колас. Ступаю на лёд. І не магу ўстояць: мае ногі коўзаюцца — адна ўлева, другая ўправа, і мяне як хто збівае на дол. Лупсякоў.
•••
Вада не ўстоіць на кім гл. вада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утачы́цца 1, уточыцца; зак.
Сточваючыся, зрабіцца вузейшым (пра лязо).
утачы́цца 2, утачуся, уточышся, уточыцца; зак.
Точачы, пранікнуць унутр або ў глыбіню чаго‑н. Крот утачыўся ў зямлю. // перан. Разм. Улезці, трапіць куды‑н. [Ніна:] — Пайшла ў будаўнічы тэхнікум. Ды і то ледзь-ледзь утачылася, — з фізікай у мяне няважна. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалпата́ць, ‑пачу, ‑почаш, ‑поча і шалпаце́ць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; незак.
Разм. Шамацець, шавяліцца. [Пашкевічус:] — Чую, нехта шалпоча каля сянец, а ў мяне ўжо і сэрца захаланула... Броўка. На абамшэлым камлі бярэзіны зверху ўніз шалпацеў шылаваты караткахвосты, як маладое птушаня, попаўзень. Адамчык. Шалпаціць пад лёгкім ветрам трапяткая ліст[от]а асіны. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nurtować
nurtowa|ć
незак.
1. цячы; віраваць;
2. перан. хваляваць; турбаваць;
~ło mnie uczucie niepewności — мяне турбавала пачуццё няпэўнасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przyplątać się
przypląta|ć się
зак. прыблытацца; прычапіцца;
~ło mi się jakieś choróbsko — да мяне прычапілася нейкая хвароба (трасца)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pokręcić się
pokręci|ć się
зак.
1. пакруціцца;
2. заблытацца; пераблытацца;
coś mi się ~ło — у мяне ўсё пераблыталася
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cieszyć
cieszy|ć
незак.
1. радаваць; цешыць;
bardzo mnie to cieszyć — мяне гэта вельмі радуе (цешыць);
2. уст. суцяшаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wéh, wéhe
1.
a хво́ры; балю́чы (пра пачуцці)
ich hábe éinen ~en Fínger — у мяне́ балі́ць па́лец
2.
adv балю́ча
~ tun* — прычыня́ць боль; рабі́ць балю́ча
mir tut der Kopf ~ — у мяне́ балі́ць галава́
3.int
o ~! — ах!
über j-n ~ rúfen* — галасі́ць над [па] кім-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
блы́таць несов.
1. пу́тать, спу́тывать;
б. ні́ткі — пу́тать (спу́тывать) ни́тки;
2. (о понятиях) сме́шивать, меша́ть;
3. (говорить, рассказывать неточно) пу́тать;
не ~тайце, гавары́це ясне́й — не пу́тайте, говори́те ясне́е;
4. (сбивать с толку) пу́тать;
ён мяне́ блы́тае — он меня́ пу́тает;
5. (вмешивать) впу́тывать;
не ~тайце мяне́ ў гэ́ту спра́ву — не впу́тывайте меня́ в э́то де́ло;
6. (обознаваться) пу́тать;
яны́ так падо́бны, што іх заўсёды блы́таюць — они́ так похо́жи, что их всегда́ пу́тают;
◊ б. сляды́ — замета́ть следы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)