Verbum

перасо́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Прыстасаваны для зручнага перасоўвання, перамяшчэння. Перасовачны столік.

2. Які пераязджае з месца на месца, каб задаволіць патрэбы насельніцтва на месцы жыхарства, працы і пад. Перасовачная бібліятэка. Перасовачная майстэрня. □ Непадалёк ужо аднастайна тахкаў рухавічок перасовачнай электрастанцыі. Броўка.

раз’язджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Многа і часта ездзіць з месца на месца. [Мікола] не чуў, як неўзабаве побач спынілася машына хуткай дапамогі, якая раз’язджала па вуліцах, падбіраючы раненых. Якімовіч. Аднак труна Буйніцкага не мела сталага прыпынку і вымушана была раз’язджаць. Рамановіч.

такаві́шча ​¹, ‑а, н.

Месца, дзе такуюць птушкі. Прыляцелі, сабраліся [глушцы], дзівакі, Дзе было такавішча, на ўзбярэжжы ракі. Лукша.

такаві́шча ​², ‑а, н.

1. Тое, што і ток ​² (у 1 знач.).

2. Месца, дзе быў ток ​² (у 1 знач.).

недако́с, ‑у, м.

Спец.

1. Меншая, чым меркавалася, колькасць скошанага.

2. Месца, якое засталося няскошаным.

прагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., што.

1. Выгаліць якое‑н. Месца.

2. Галіць некаторы час.

прыто́н, ‑а, м.

Месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадскія элементы. Зладзейскі прытон. Ігральны прыгон.