сярэдня... (гл. сярэдне...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «сярэдне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: сярэднярускі, сярэднясутачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўста... (гл. тоўста...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «тоўста...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: таўстаморды, таўстаскуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэця... (гл. трэце...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «трэце...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: трэцясортны, трэцякласны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тырчко́м, прысл.
Разм. У вертыкальным становішчы; стаўма. Сабака прысеў на заднія лапы, паставіў тырчком вушы і чакае, калі да мяча наблізіцца Жорык. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усту́пчывы, ‑ая, ‑ае.
Гатовы на ўступкі, згаворлівы, памяркоўны. [Вольга:] — Уступчывы ты, Андрэй. Калі ты моцна перакананы ў праваце сваёй, трэба адстойваць свой погляд. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фана... (гл. фона...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «фона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: фаналогія, фанаграфія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ever [ˈevə] adv.
1. калі́-не́будзь;
Have you ever met him? Вы калі-небудзь сустракаліся з ім?
2. (у адм. ск.) ніко́лі;
hardly ever ама́ль ніко́лі;
Nothing ever happens here. Тут ніколі нічога не здараецца.
3. заўсёды;
He’s ever ready to help. Ён заўсёды гатовы дапамагчы;
for ever назаўсёды, назаўжды́
♦
ever so/ever such infml ве́льмі, надзвы́чай;
He’s ever so rich. Ён вельмі багаты;
yours ever/ever yours infml заўсёды Ваш (у лістах)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Выра́зны (БРС, Нас.). Відавочна, запазычанне з польск. wyrazny ’тс’, калі ўлічыць націск і фіксацыю ўжо ў Насовіча насуперак Гіст. мовы (2, 141 і наст.), дзе яно лічыцца новаўтварэннем пачатку XX ст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Заке́лбаць ’закілзаць, забрытаць’ (Сл. паўн.-зах.). Калі не экспрэсіўная змена заке́лзаць (гл. кілзаць, гелзаць; Лаўчутэ, Сл. балт., 102–103), можа, звязана з літ. kílpa ’пятля’ (Сл. паўн.-зах., 2, 216). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́жык ’сучок’ (Жыв. сл.). Слова, мабыць, балтыйскага паходжання. Калі ўлічыць, што разглядаемая форма дэмінутыў, адпаведная лексема без памяншальнага суфікса мела б выгляд *кіж ’сук’. Параўн. літ. keža, tъ/ža ’дубіна, друк’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)