Ту́рзаць, ту́рзаті, ту́рзаты ‘тузаць (пра балячку, якая нарывае)’ (Сцяц., Сцяшк. Сл., Скарбы, Федар. 4, Зайка Кос., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс.; пін., Нар. лекс.; пін., ЖНС), ‘нарываць’ (слонім., Нар. словатв.), ‘скубсці, разрываць’ (Ласт.), ‘тузаць лейцамі’ (ТС), ту́рзаті ‘тузаць каго-небудзь’ (Чэрн.), ту́рзаті ‘расцягваць кужаль на валокны’ (пін., Шатал.), ту́рзаць ‘торгаць, цягаць рыўкамі, рэзкімі рухамі’, ‘торгаць туды-сюды, імкнучыся адчыніць што-небудзь’, ‘нудзіць, рваць’, ‘не даваць спакою, дакучаць патрабаваннямі’ (Сл. ПЗБ). Параўн. рус. терза́ть ‘раздзіраць, рваць, мучыць’, балг. дыял. то̂рзам ‘палоць’, серб. тр̏зати ‘тузаць, рваць’, славен. trzati ‘торгаць’. Відаць, не можа разглядацца асобна ад тырзаць (гл.) з варыянтнай асновай, што ўзыходзіць да *tr̥gati з чаргаваннем фарманта і.-е. ‑g‑/‑ǵ‑, параўн. ст.-слав. тръѕати ‘тузаць, рваць, раздзіраць’ < прасл. *tъrgati (Шустар-Шэўц, 1519; ESJSt, 16, 990), у выніку трэцяй палаталізацыі прасл. *tъrzati (Сной₂, 790). Меркаванні пра запазычанне з літ. tur̃šinti ‘страсянуць, патрэсці’ (Весці АН БССР, 1971, 1, 96) непрымальныя па семантычных і фармальных прычынах, параўн. Смачынскі, 696. Сюды ж турзы́каць ‘турзаць’ (брасл., Сл. ПЗБ) з ускладненнем асновы суфіксам ‑ык‑. Параўн. торгаць, тургаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oil

[ɔɪl]

1.

n.

1) але́й -ю m.

2) на́фта f.; рэ́дкая мазу́та-алі́ва

3) але́йная фа́рба

4) але́йны жы́вапіс або́ партрэ́т

2.

v.

1) ма́заць (мазу́тай, алі́вай)

to oil the wheels — падма́заць ко́лы

2) ма́заць, падма́зваць; дава́ць ха́бар, падкупля́ць

•

- pour oil on troubled waters

- strike oil

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

portion

[ˈpɔrʃən]

1.

n.

1) ча́стка f.; надзе́л -у m. (са спа́дчыны), спа́дчына f.

2) по́рцыя f. (напр. е́жы)

3) паса́г -у m.

4) до́ля f., лёс -у m.

2.

v.

1) дзялі́ць на ча́сткі, по́рцыі або́ надзе́лы

2) дава́ць як нале́жную ча́стку (надзе́л са спа́дчыны або́ паса́г)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assign

[əˈsaɪn]

v.t.

1) назнача́ць, прызнача́ць

The judge assigned a day for the trial — Судзьдзя́ прызна́чыў дзень суду́

2) дава́ць, задава́ць

to assign homework — зада́ць ха́тнюю пра́цу

3) устанаўля́ць, выяўля́ць

No cause could be assigned to the fire — Не маглі́ вы́явіць прычы́ны пажа́ру

4) перадава́ць (маёмасьць, правы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пита́ть несов.

1. (кормить) кармі́ць;

пита́ть больно́го кармі́ць хво́рага;

пита́ть ребёнка кармі́ць дзіця́;

2. физиол., биол. жыві́ць; харчава́ць;

3. (снабжать чем-л., необходимым для нормального действия, функционирования) сілкава́ць; жыві́ць; (снабжать) забяспе́чваць; (давать) дава́ць (ваду, энергію и т. п.); (насыщать) насыча́ць;

пита́ть котёл водо́й сілкава́ць кацёл вадо́й (дава́ць катлу́ ваду́);

ка́менный у́голь пита́ет промы́шленность каме́нны ву́галь дае́ прамысло́васці эне́ргію;

пита́ть го́род электроэне́ргией забяспе́чваць го́рад электраэне́ргіяй (дава́ць го́раду электраэне́ргію);

та́ющий снег пита́ет го́рные ре́ки снег, які́ растае́, жы́віць го́рныя рэ́кі (дае́ го́рным рэ́кам ваду́);

4. (доставлять духовную пищу) перен. жыві́ць; (благоприятствовать) спрыя́ць (каму, чаму); (содействовать) садзе́йнічаць (каму, чаму);

5. перен., разг. (испытывать) адчува́ць; (иметь) мець; кроме того, переводится глаг., соответствующими определённым сущ.: пита́ть отвраще́ние адчува́ць агі́ду;

пита́ть сла́бость к чему́-л. мець сла́басць да чаго́-не́будзь;

пита́ть не́жное чу́вство мець пяшчо́тнае пачуццё, адчува́ць пяшчо́тнасць;

пита́ть наде́жду мець надзе́ю, спадзява́цца;

пита́ть уваже́ние адчува́ць пава́гу, паважа́ць;

пита́ть не́нависть адчува́ць няна́вісць, ненаві́дзець;

пита́ть дове́рие мець (адчува́ць) даве́р’е, давяра́ць;

пита́ть уве́ренность мець упэ́ўненасць, быць упэ́ўненым;

пита́ть расположе́ние мець (адчува́ць) прыхі́льнасць, быць прыхі́льным;

пита́ть иллю́зию мець ілю́зію;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадстаўле́нне н.

1. (прад’яўленне) Vórzeigung f -, Vórlegung f -, Vórweisung f - (дакументаў); Béibringung f - (доказаў); Éinbringung f - (на абмеркаванне);

2. разм. тэатр. Áufführung f -, -en, Vórstellung f -, -en;

дава́ць прадстаўле́нне éine Vórstellung gében* [veránstalten];

пе́ршае прадстаўле́нне Érstaufführung f; Úraufführung f;

3. (да ўзнагароды і г. д.) Vórschlag m -(e)s, -schläge;

4. (пры знаёмстве) Vórstellung f -, -en;

5. (адлюстраванне) Dárstellung f -, -en;

6. (паняцце) Vórstellung f; Áuffassung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Genúss

m -es, -nüsse

1) асало́да; задавальне́нне

~ bíeten* — дава́ць аса́лоду

2) карыста́нне; спажыва́нне (ежы)

das war ein ~ — гэ́та было́ сма́чна

◊ willst du den ~, so nimm auch den Verdrúss — ≅ любі́ш ката́цца – любі́ i са́начкі вазі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beschéiden

I

a сці́плы, памярко́ўны

II

* vt

1) інфармава́ць, паведамля́ць (рашэнне)

2)

(j-m) ~ — паэт. надава́ць (каму-н. што-н.); дарава́ць, дары́ць, дава́ць (каму-н. што-н.)

jédem séinen Teil ~ — выдзяля́ць ко́жнаму яго́ ча́стку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Strumpf

m -es, Strümpfe панчо́ха

j-n auf den ~ bríngen* — паста́віць [падня́ць] каго́-н. на но́гі

sich auf die Strümpfe máchen — разм. уцяка́ць, дава́ць лататы́

sein Geld in den ~ stécken — хава́ць свае́ гро́шы ў панчо́се

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinbringen

* vt

1) прыво́дзіць, уно́сіць

2)

die Érnte ~ — убіра́ць ураджа́й

3) прыно́сіць прыбы́так

Geld ~ — дава́ць дахо́д

4) уно́сіць (прапанову і г.д.)

éine Resolutión ~ — прапанава́ць рэзалю́цыю

5) нагна́ць, навярста́ць

die verlórene Zeit ~ — навярста́ць прапу́шчаны час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)