paper​1 [ˈpeɪpə] n.

1. папе́ра;

a piece/sheet of paper а́ркуш папе́ры;

paper money папяро́выя гро́шы;

a paper handkerchief папяро́вая насо́ўка

2. газе́та

3. BrE экзаменацы́йная рабо́та

4. pl. papers дакуме́нты, папе́ры

5. шпале́ры

♦

on paper

1) напі́саны, надрукава́ны

2) тэарэты́чны;

This plan is only good on paper. Гэты план добры толькі на паперы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obecny

obecn|y

1. прысутны; наяўны;

być ~ym — прысутнічаць;

~y/~a! — школьн. ёсць! (я!);

2. цяперашні, сучасны;

w chwili ~ej — у гэты момант; у гэтую хвіліну; зараз;

3. ~i мн. прысутныя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

куса́ць несов.

1. в разн. знач. куса́ть; (жалом — ещё) жа́лить;

гэ́ты саба́ка дзяце́й не куса́е — э́та соба́ка дете́й не куса́ет;

к. гу́бы — куса́ть гу́бы;

к. я́блык — куса́ть я́блоко;

2. (раздражать кожу) куса́ть, шерсти́ть;

3. перен. (причинять обиду) куса́ть; (оскорблять) ляга́ть;

◊ к. (сабе́) ло́кці — куса́ть (себе́) ло́кти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гэ́та​I займ

1. гл гэты;

2. у знач наз н das, dies(es), es;

гэ́та до́бра das ist gut;

я гэ́та чу́ю ich höre es;

пра гэ́та davón, darüber;

пасля́ гэ́тага danách;

з гэ́тым damít, hiermít;

дзе́ля гэ́тага dafür; hierfür;

для гэ́тага dazú, dafür;

да гэ́тага dazú;

ад гэ́тага davón;

з гэ́тага daráus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ізаля́цыя

(фр. isolation = адасабленне, раз’яднанне)

1) адасабленне, аддзяленне каго-н. або чаго-н. ад навакольнага асяроддзя (напр. і. інфекцыйна хворых);

2) змяшчэнне асобна, пазбаўленне кантактаў з кім-н. (напр. і. злачынцаў);

3) раз’яднанне частак электрычнага абсталявання пры дапамозе матэрыялу (рэчыва), які не праводзіць электрычны ток, а таксама сам гэты матэрыял (рэчыва);

4) раз’яднанасць з іншымі, адасобленае становішча (напр. маральная і., палітычная і.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

steer

I [stɪr]

1.

v.t.

1) кірава́ць стырно́м, стырнава́ць

2) кірава́ць аўтамабі́лем, самалётам

3) право́дзіць (праз нато́ўп)

2.

v.i.

1) кірава́цца, накіро́ўваць

The pilot steered for the harbor — Стырнавы́ кірава́ўся ў порт

2) This car steers easily — Гэ́ты аўтамабі́ль лёгка кіру́ецца

•

- steer clear of

II [stɪr]

n.

вы́легчаны малады́ бычо́к; малады́ вол

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

раскало́цца, ‑калюся, ‑колешся, ‑колецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раздзяліцца, разваліцца на часткі ад удару або ціску, даць трэшчыну. Раскалолася, як цацачная, і рухнула каменная лазня, выбуховай хваляй скінула з рэек вагон. Навуменка. Лёдавая паверхня мора раскалолася і была падобна на панцыр гіганцкай чарапахі. Бяганская. / у перан. ужыв. І раптам увесь гэты гарачы і ясны дзень раскалоўся ад свісту. Чорны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Распасціся на дзве або некалькі груп у выніку рознагалоссяў. Свет раскалоўся на два лагеры. □ Народніцтва раскалолася на прыхільнікаў і праціўнікаў палітычнай барацьбы. «Полымя».

3. перан. Разм. Выдаць, расказаць тайныя, сакрэтныя звесткі. Спачатку [Косцік] хацеў падгаварыць і Воўку, каб разам .. ісці ў лес, потым перадумаў. Воўку — не. Скнара ён і размазня. Зловяць немцы, прыціснуць Воўку, ён і расколецца. Арабей. Пан Мазурэцкі глядзеў на Рыгора і думаў сабе: «Гэты расколецца, нідзе дзенецца». Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серабро́, ‑а, н.

1. Хімічны элемент, каштоўных высакародны бліскучы метал шаравата-белага колеру (выкарыстоўваецца для вырабу ювелірных рэчаў, пасуды, для чаканкі манет і пад.). Сплавы серабра.

2. зб. Вырабы з гэтага металу. [Клопікаў:] — Хапіліся сталовага серабра — а таго след прастыў. Лынькоў.

3. Дробная разменная манета са сплаву, у які ўваходзіць гэты метал або нікель. Кашалёк намацаў, серабром пабразгаў, Заходжу — паважаны купец. Панчанка.

4. перан. Што‑н. бліскучае, белае, якое колерам ці бляскам нагадвае гэты метал. Кранеш незнарок галінку — і пасыплецца проста за каўнер халоднае серабро. Гамолка. А сняжынкі падаюць чыстым серабром. Хведаровіч. / Пра сівізну. — Як гэта ён цябе?.. — не зразумеў Сымон і заскроб чорнымі пальцамі серабро сівізны. Нікановіч. // Белы з бляскам колер, афарбоўка чаго‑н. Месяц, яркі і круглы, абліў хвойнік расплаўленым серабром. Бядуля.

5. перан. Меладычнасць, звонкасць (голасу, гуку і пад.). На адгоне квартала — рассыпалася серабро сігнальнага званка. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́зкі, ‑ая, ‑ае.

1. Гладкі, такі, на якім цяжка ўтрымацца, устаяць, або які цяжка ўтрымаць. Слізкі паркет. □ Прайшоў дожджык, дарога зрабілася ліпучая, слізкая. Маўр. [Косцік] бягом прывалок дзве жэрдкі і па слізкім лёдзе насунуў іх танчэйшымі канцамі да Аксінні. Пальчэўскі. // перан. Выкрутлівы, хітры (пра чалавека). Нейкі слізкі быў гэты чалавек. Корбан.

2. перан. Ненадзейны, небяспечны. Бадзянне ў дарогах і гэты слізкі і няпэўны шлях дробнага ашуканства, на які стаў .. [Пракоп], і неакрэсленасць яго ролі, — усё гэта ўставала, як прыкры сон. Колас. // Які мае ў сабе што‑н. няпэўнае, двухсэнсавае. І не для слоўнай акрабатыкі Я ўзяў такую тэму слізкую. Панчанка. Па застыглым твары Саладухі паўзе слізкая ўсмешка. Шамякін.

3. Пакрыты сліззю. Нават адсюль, з дарогі, можна ўбачыць слізкія каптурыкі масл[я]коў. Навуменка. Вясною вылазіць [вуж] рашуча з нары, Знаходзіць пянёчак-рагулю, Праз вузкую шчыліну пнецца-паўзе, Слізкую скуру здзірае. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exact​1 [ɪgˈzækt] adj.

1. дакла́дны; акура́тны;

the exact date/amount дакла́дная да́та/ко́лькасць;

the exact time дакла́дны час;

at that exact moment акура́т у гэ́ты мо́мант;

to be exact дакла́дней (ка́жучы);

She has worked here for several years, four to be exact. Яна працуе тут некалькі гадоў, дакладней чатыры.

2. акура́тны; пунктуа́льны (пра людзей)

3. дакла́дны (пра навукі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)