Verbum

залюля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

Пачаць люляць.

заляга́ць гл. залегчы.

заляжа́лы, -ая, -ае.

Які доўга ляжаў без выкарыстання, які сапсаваўся ад доўгага ляжання.

Заляжалае сукно.

залямантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак.

Пачаць лямантаваць.

Дзеці залямантавалі пад акном.

заля́паць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Запэцкаць чым-н. вадкім, ліпкім.

З. стол цестам.

заля́паць², -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Пачаць ляпаць.

З усіх бакоў заляпалі трашчоткі.

заляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак.

1. гл. ляпіць.

2. што чым. Замазаць, закрыць, заладзіць чым-н. ліпкім, мяккім.

З. дзірку глінай.

З. разбітую шыбу паперай.

3. што чым. Наклейваючы, пакрыць чым-н. паверхню (разм.).

Усю сцяну заляпілі афішамі.

4. каму і што каму. Нанесці ўдар (разм.).

З. аплявуху нахабніку.

З. у вуха.

|| незак. зале́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

заляца́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., да каго.

Аказваць увагу каму-н., імкнучыся выклікаць прыхільнасць.

З. да жанчыны.

|| наз. заляца́нне, -я, н.

заляце́ць, -ячу́, -яці́ш, -яці́ць; -яці́м, -еціце́, -яця́ць; -яці́; зак.

1. Летучы, апынуцца дзе-н., трапіць куды-н.

Самалёт заляцеў за хмару.

Птушка заляцела ў акно.

2. У час палёту спыніцца дзе-н.

З. на спадарожны аэрадром.

|| незак. залята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. залёт, -у, М -лёце, м. (спец.).

залячы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ле́чыцца; зак. (разм.).

Зажыць у выніку лячэння.

Рана хутка залячылася.

|| незак. зале́чвацца, -аецца.