Verbum

аклама́цыя

(лац. acclamatio = крык)

прыняцце або адхіленне сходам якой-н. прапановы без падліку галасоў, на падставе рэакцыі ўдзельнікаў сходу, што выяўляецца ў выгуках, розных рэпліках.

дыкта́т

(ням. Diktat, ад лац. dictatum = тое, што прадыктавана)

патрабаванне, якое прадыктавана адным, больш моцным бокам для абавязковага выканання другім, слабейшым бокам (напр. палітыка дыктату).

ілюстра́цыя

(лац. illustratio = выява, жывое апісанне)

1) малюнак у кнізе, часопісе, які суправаджае тэкст, тлумачыць змест;

2) перан. прыклад, які наглядна паказвае, пацвярджае што-н.

інтэрнэ́т

[англ. internet, ад inter(national) = міжнародны + net = сетка]

інф. сусветная інфармацыйная камп’ютэрная сетка, якая аб’ядноўвае мноства некамерцыйных камп’ютэрных сетак і камп’ютэраў, што абменьваюцца інфармацыяй.

парамне́зія

(ад гр. para = каля, пры + mnesis = успамін)

мед. парушэнне памяці, пры якім падзеі, што адбываюцца ў дадзены момант, здаюцца ўжо некалі перажытымі (параўн. амнезія).

рэгулява́ць

(лац. regulare)

1) прыводзіць што-н. у пэўную сістэму, падпарадкоўваць пэўнаму правілу (напр. р. дарожны рух, р. цэны);

2) наладжваць правільнае ўзаемадзеянне частак механізма.

тэі́зм

(фр. théisme, ад гр. theos = бог)

рэлігійна-філасофскае вучэнне, якое грунтуецца на разуменні бога як абсалютнай асобы, што стварыла свет і дзейнічае ў ім.

фана́т

(ад лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

1) апантаны балельшчык, прыхільнік якога-н. спартсмена, спартыўнай каманды, артыста і г. д.;

2) тое, што і фанатык 2.

фінт

(ням. Finte, ад іт. finta = прытворства, выдумка)

1) сп. падманны рух, фальшывы выпад;

2) перан. хітры выкрутас;

выкінуць фінт — зрабіць што-н. хітрае, нечаканае.