уні́зіць, уніжу, унізіш, унізіць; зак., каго.

Паставіць каго‑н. у прыніжанае становішча; зняважыць. — А ты, брат, мяне ўнізіў... Вазьмі грошы!.. — зароў .. [Чаркашын] раптам, на ўвесь лес, аж адгалоскі пайшлі. Пташнікаў. [Юрка] спытаўся яшчэ раз і зразумеў: яго чуюць, але маўчаць, бо хочуць унізіць і за нешта адпомсціць. Карпаў. [Генерал:] — Не хвалюйцеся! Вось я.. якраз і хацеў сказаць. Лена Азаронак асталася Ленай Азаронак! Нішто не ўнізіла яе! Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усце́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.

Выклікаць у каго‑н. пачуццё задаволенасці, радасці. Павышэнне, якое Паўлу неўзабаве прапанавалі, не вельмі ўсцешыла яго. Брыль. Як нямнога трэба, каб усцешыць жанчыну. Пару збітых, банальных фраз і трошкі цеплыні ў голасе. Навуменка. // Супакоіць. Чыгуначнік доўга стаяў у роздуме, а потым сказаў няўпэўнена, мо толькі для таго, каб усцешыць няшчасную жанчыну, каб зараніць у яе душу хоць маленькую надзею. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усыпі́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

1. Выклікаць сон, прымусіць заснуць. Усыпіць дзіця. // Прымусіць заснуць пры дапамозе снатворных сродкаў, гіпнозу. Усыпіць хворага перад аперацыяй.

2. перан. Аслабіць увагу каго‑н. да чаго‑н., прытупіць пільнасць. Каб усыпіць падазрэнні немцаў, Заслонаў павінен так дзейнічаць, каб самі па сабе ўзнікалі падазрэнні ў сваіх. «Полымя». Але і.. [Булай] быў не лыкам шыты, умеў усыпіць падазрэнні і сумненні. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

harden [ˈhɑ:dn] v.

1. рабі́ць цвёрдым; рабі́цца цвёрдым; зацвердзява́ць, цвярдзе́ць;

The cement hardened. Цэмент зацвярдзеў.

2. умацо́ўваць; загарто́ўваць; загарто́ўвацца;

harden steel загарто́ўваць сталь

3. рабі́ць неадчува́льным; рабі́цца неадчува́льным, жо́рсткім;

harden one’s heart against smb. стаць бязлі́тасным да каго́-н.;

harden smb. to smth. рабі́ць каго-н. загартава́ным, выно́слівым да чаго-н.; умацо́ўваць;

harden to labour прывы́кнуць да ця́жкай пра́цы;

harden the body/oneself against cold прывуча́ць це́ла/сябе́ да хо́ладу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

regard​1 [rɪˈgɑ:d] n.

1. fml (for) пава́га, прыхі́льнасць;

show regard for smb. быць высо́кай ду́мкі пра каго́-н.

2. fml (to/for) ува́га; кло́пат;

pay no regard to/for smth. грэ́баваць чым-н.

3. pl. regards прывіта́нні, пажада́нні;

with best regards з найле́пшымі пажада́ннямі

♦

in this/that regard fml у су́вязі з гэ́тым;

in/with regard to smb./smth. fml што (да)ты́чыцца каго́-н./чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shame [ʃeɪm] n.

1. со́рам, га́ньба;

feel shame at having told a lie адчува́ць со́рам за то́е, што схлу́сіў;

To my shame, I never thanked him. Мне сорамна, што ніколі не падзякаваў яму;

bring shame on smb. га́ньбіць, нясла́віць каго́-н.;

it’s a shame бры́дка, со́рам

2. пры́красць, жаль : What a shame! Як шкада! Якая прыкрасць!

♦

put smb. to shame прысарамаці́ць каго́-н.;

shame on you! як табе́ не со́рамна!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

year [jɪə, jɜ:] n. год;

last year міну́лы год, ле́тась;

next year нале́та, у насту́пным годзе;

be in one’s first/second year быць на пе́ршым/другі́м ку́рсе;

all the year round кру́глы/цэ́лы год

♦

not/never in a hundred years нізашто́, ніко́лі;

put years on smb. ста́рыць каго́-н.;

take years off smb. маладзі́ць каго́-н.;

year after year/year by year ко́жны год;

year in, year out з го́ду ў год

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наджга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Апячы, напячы якой‑н. пякучай раслінай. Наджгаць ногі крапівой.

2. Пакусаць (пра пчол, аваднёў і некаторых іншых насякомых).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкузьмі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Разм. Паставіць у няёмкае становішча; падкусіць. [Давідзюк:] — Я без жартаў кажу табе: артыкул мне падабаецца, хоць ты і падкузьміў рэдакцыю. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмасці́цца, ‑машчуся, ‑мосцішся, ‑мосціцца; зак.

1. Падаслаўшы, падмасціўшы пад сябе што‑н., падняцца трохі вышэй.

2. Разм. Падсесці бліжэй да каго‑, чаго‑н. Падмасціўся ўнук да дзеда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)