рассыпны́, ‑ая, ‑ое.
Які складаецца з асобных крупінак, зерняў; сыпучы. Рассыпны корм. Рассыпны цэмент. // Які прадаецца паштучна. Рассыпны тавар.
•••
Рассыпны строй гл. строй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэкагнасцыро́вачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рэкагнасцыроўкі. Рэкагнасцыровачны паход. Рэкагнасцыровачныя работы.
2. Які робіцца для доследу, для вызначэння якасці. Рэкагнасцыровачны пасеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэспубліка́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рэспублікі. Рэспубліканская партыя.
2. Які дзейнічае ў межах адной з рэспублік Саюза ССР. Рэспубліканская бібліятэка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сакрамента́льны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн.
1. Які мае адносіны да рэлігійнага культу; абрадавы, рытуальны. // Свяшчэнны, варты пакланення.
2. Традыцыйны, які стаў звычаёвым. Сакраментальная фраза.
[Лац. sacramentalis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сало́місты, ‑ая, ‑ае.
З вялікімі сцёбламі, які дае многа саломы (пра злакі). Саломістае жыта. // Які ўтрымлівае вялікую колькасць саломы. Саломісты гной. Саломісты корм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіені́тавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сіеніту, уласцівы яму; які ўтрымлівае ў сабе сіеніт. Сіенітавы масіў. // Зроблены з сіеніту. Сіенітавая абліцоўка будынка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слізго́тны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае слізкую паверхню; коўзкі. Пасля мяцеліцы настала адліга з лёгкім марозам, які адшліфаваў поле, слізготнай зрабіў дарогу. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
справазда́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да справаздачы. Справаздачны бланк. Справаздачны перыяд. // Такі, дзе адбываецца справаздача. Справаздачны сход. // Які з’яўляецца справаздачай. Справаздачны даклад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссыпны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да ссыпкі. Ссыпныя аперацыі. // Які служыць, прызначаны для ссыпання чаго‑н. Ссыпны пункт. Ссыпны свіран. Ссыпны чан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сульфа́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сульфатаў, змяшчае ў сабе сульфаты. Сульфатныя глебы. // Які атрымліваецца з дапамогай сульфатаў, апрацоўваецца сульфатамі. Сульфатнае мыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)