адзеравяне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан адзеравянелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзервяне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан адзервянелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзі́нкавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адзінкавага. Адзінкавасць з’яў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаскладо́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць аднаскладовага. Аднаскладовасць слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднатыпо́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць аднатыповага. Аднатыповасць станкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азада́чанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан азадачанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акасцяне́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан акасцянелага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амара́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць амаральнага. Амаральнасць паводзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амо́рфнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аморфнага; бясформеннасць; расплывістасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асці́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць асцістага. Асцістасць коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)