фигу́рный в разн. знач. фігу́рны;
фигу́рная ско́бка фігу́рная ду́жка;
фигу́рный полёт ав. фігу́рны палёт;
фигу́рное ката́ние спорт. фігу́рнае ката́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
швыро́к
1. (бросок) разг. по́швырак, -рка м.;
2. (дрова) дрэ́ўкі, род. дрэ́вак ед. нет;
3. спорт. по́швырак, -рка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АВІЯМАДЭЛІ́ЗМ,
авіямадэльны спорт, канструяванне, выраб і запуск мадэляў лятальных апаратаў (у т. л. ракет) у спарт. мэтах; адзін з тэхнічных відаў спорту. Асн. класы мадэляў: свабоднага палёту (безматорныя, гумаваматорныя, з поршневымі ці рэактыўнымі рухавікамі); кордавыя (кіруюцца з дапамогай тонкай стальной ніткі ці троса); радыёкіроўныя; лятальныя мадэлі (копіі апаратаў). Чэмпіянаты свету праводзяцца з 1925 на скорасць, далёкасць, вышыню, працягласць палёту, на выкананне мадэлямі фігур найвышэйшага пілатажу. Рэкорды рэгіструюцца Міжнар. авіяц. федэрацыяй (ФАІ). На Беларусі развіваецца з 1926, чэмпіянаты праводзяцца з 1953; кіраванне авіямадэлізмам ажыццяўляе Бел. абароннае спарт.-тэхн. таварыства.
т. 1, с. 64
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
во́дны во́дный;
~ная прасто́ра — во́дное простра́нство;
в. тра́нспарт — во́дный тра́нспорт;
~ныя злучэ́нні — хим. во́дные соедине́ния;
○ ~нае по́ла — спорт. во́дное по́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пас I м. реме́нь
пас II м., спорт. пас;
п. у цэнтр — пас в центр
пас III межд., карт. пас
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фіна́льны в разн. знач. фина́льный;
~ная сустрэ́ча — спорт. фина́льная встре́ча;
ф. ако́рд — муз. фина́льный акко́рд;
ф. разлі́к — эк. фина́льный расчёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
боро́ться
1. змага́цца;
боро́ться за мир змага́цца за мір;
2. спорт. баро́цца; (меряться силами друг с другом — ещё) ду́жацца, барука́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гре́бля ж.
1. спорт. веслава́нне, -ння ср.;
2. обл. (сена) грэ́бля, -лі ж.;
3. обл. (плотина, насыпь) грэ́бля, -лі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
схі́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак.
Разм.
1. Не трапіць у цэль, прамахнуцца. Першы стрэл жандара немінуча зваліў бы каня, і першы стрэл мог быць смяротны для яго, Мусатава, калі ў адказ грымнуць пісталеты ворага. Гэты не схібіць. Караткевіч. А я ўсё-такі не ведаў, ці насмерць забіў таго гада. А мо толькі параніў? Вельмі ж хваляваўся, рука магла схібіць. Сабаленка. [Лапецька:] — Паляванне — спорт для маладых і дужых. Дык не,.. [дзядзька Ціхон] яшчэ поўзае, пнецца давесці, што яго вока не схібіць. Паслядовіч.
2. перан. Зрабіць промах; памыліцца. [Зайчык] насцярожыўся, падрыхтаваўся, каб не схібіць, не пралічыцца. Мележ. У свядомасці цюкнула думка, што схібіць цяпер нельга інакш яны абодва загінуць. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зае́зд, -ду м.
1. (действие) зае́зд;
2. спорт. зае́зд;
у пе́ршым ~дзе ўдзе́льнічаюць тры кані́ — в пе́рвом зае́зде уча́ствуют три ло́шади
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)