пузырко́вы, ‑ая, ‑ае.

Пры якім утвараюцца пузыркі. Пузырковы лішай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлокапірава́нне, ‑я, н.

Спец. Здыманне копій пры дапамозе святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлосігна́л, ‑у, м.

Сігнал, які падаецца пры дапамозе святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэтаскапі́я, ‑і, ж.

Праслухванне сэрца, лёгкіх пры дапамозе стэтаскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыбаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

З’ява ўзнікнення электрычных зарадаў пры трэнні.

[Ад грэч. tribos — трэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэтраскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Агляд урэтры пры дапамозе урэтраскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флекці́раваць, ‑руе; незак.

Спец. Утвараць формы пры дапамозе флексій.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотарэле́, нескл., н.

Рэле, якое дзейнічае пры дапамозе фотаэлемента.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычы́м союз присоед. причём;

пры шко́ле до́бры сад, п. бо́льшасць дрэў шко́льнікі пасадзі́лі са́мі — при шко́ле хоро́ший сад, причём бо́льшую часть дере́вьев шко́льники посади́ли са́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уз... (а таксама уза..., ус...), прыстаўка.

I. Ужыв. пры ўтварэнні дзеясловаў і абазначае:

1) накіраванасць руху ўверх, напр., узляцець;

2) напружанасць, сілу дзеяння, хуткае наступленне якога-н. стану, напр.: узвіхрыцца, узрасці;

3) давядзенне дзеяння да якога-н. стану, мяжы, напр.: узбоўтаць, узёсціся.

II. Ужыв. пры ўтварэнні назоўнікаў і прыслоўяў і абазначае: на краі чаго-н. або побач з чым-н., напр.: узлесак, узмор’е, узбоч, уздоўж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)