Verbum

пламбі́р, -у, м.

Сметанковае марожанае з арэхамі, ягадамі, шакаладам і пад.

|| прым. пламбі́рны, -ая, -ае.

П. торт.

плячу́к, плечука́, мн. плечукі́ і плечуко́ў, м.

1. гл. плячо.

2. Спецыяльная падкладка пад плечы ў адзенні.

двоеўла́ддзе, -я, н.

Адначасовае існаванне дзвюх улад у адной краіне, арганізацыі і пад.

|| прым. двоеўла́дны, -ая, -ае.

дры́жыкі, -аў.

Частае сутаргавае ўздрыгванне цела (ад холаду, хваравітага стану і пад.).

Д. бяруць.

У дрыжыкі кідае.

дуб’ё, -я́, н., зб. (разм.).

1. Палкі, колле і пад.

2. перан. Пра тупых, бесталковых людзей (пагард.).

дэзактыва́цыя, -і, ж.

Выдаленне радыеактыўных забруджанняў з паверхні розных прадметаў, збудаванняў і пад.

|| прым. дэзактывацы́йны, -ая, -ае.

вало́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м.

Доўгая града згрэбенага сена, збажыны і пад.

Зграбаць сена ў валкі.

ве́хаць, -хця, мн. -хці, -хцяў, м.

1. Мачалка з рагожы.

2. Жмут, жменя (саломы, сена і пад.).

вужы́шча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Тоўстая кручаная вяроўка, якой уціскаюць вазы (з сенам, снапамі і пад.).

лю́мпен-пралетарыя́т, -у, М -я́це, м.

Дэкласаваны слой людзей у антаганістычным грамадстве (басякі, валацугі, жабракі і пад.).