2.(нависающая, выступающая часть чего-л.) на́пуск, -кум.; (крыши) падстрэ́шша, -шша ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шара́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм.
1.каго-што і пачым, ушто. Нечакана, моцна, з шумам ударыць, стукнуць. І, ліха ўскочыўшы адразу ж на фурманку, Шарахнуў [Сцяпан] Караннога пугай: «Но-о! Недалуга!»Маеўскі./убезас.ужыв.Загрымела блізка, і па вагону шарахнула шлакам.Ставер.// і чым. Стрэліць у каго‑, што‑н. [Бацька:] — [Спачатку] з правага бі, а тады ўжо, наўздагон, дранкулькай шарахнеш.Масарэнка.// Разграміць, разбіць (ворага). А што, калі скарыстаць такі зручны момант ды шарахнуць усю гэтую зграю адным махам?Новікаў.
2.што і чым. Рэзнуць, адрэзаць з сілай, хутка. Шарахнуць кусок булкі. □ Грыша выцер паперкай пальцы. — Родны брат касою шарахнуў [дзеда]. «Здалося яму, што Стахей залез на паўступні ў яго сенажаць.Місько.//што. Аддзяліць; адарваць. [Сурвіла:] Тады мы адразу паўмаёнтка зямлі і шарахнем.Чорны.
3. Зашумець, з шумам праляцець. Нешта шарахнула ў верхавінах сосен, і ў вушы Кляновічу неспадзявана даляцела звонкае: «Куку, ку-ку...»Пестрак.
4. Тое, што і шарахнуцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
daybreak
[ˈdeɪbreɪk]
n.
зо́лак -у й зо́лку m., сьвіта́ньне n., сьвіта́нак -ку, до́сьвітак -куm.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
заме́ткаж., в разн. знач. заме́тка;
газе́тная з. — газе́тная заме́тка;
зрабі́ць ~ку на дрэ́ве — сде́лать заме́тку на де́реве;
◊ браць на ~ку — брать на заме́тку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
е́лачкаж.
1.уменьш.-ласк. ёлочка;
ссе́кчы ~ку — сруби́ть ёлочку;
2.: у ~ку в ёлочку, ёлочкой;
3.с.-х. ёлочка;
даі́ць ~кай — дои́ть ёлочкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)