malować

незак.

1. фарбаваць;

malować co na czerwono — фарбаваць што ў чырвоны колер;

2. пісаць; маляваць (фарбамі);

3. уяўляць; выяўляць; апісваць;

malować co w ciemnych (jasnych) barwach — апісваць што чорнымі (светлымі) фарбамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ciemny

ciemn|y

1. цёмны;

~y kolor — цёмны колер;

~a noc — цёмная ноч;

2. цёмны; неадукаваны;

3. цёмны; падазроны;

ciemny typ — цёмны (падазроны) тып;

~a gra — несумленная гульня;

~y głos — нізкі голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

blaze​1 [bleɪz] n.

1. по́лымя; я́ркі аго́нь;

The fire burst into a blaze. Агонь успыхнуў яркім полымем.

2. бляск, я́ркае святло́ або́ ко́лер

3. бляск, раско́ша, пы́шнасць, хараство́;

a bla ze of colour раско́ша бліску́чых ко́лераў;

a blaze of glory бляск сла́вы;

in the full blaze of beauty ва ўсі́м бля́ску прыгажо́сці

4. вы́бух (пачуццяў);

a blaze of anger вы́бух зло́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blue​1 [blu:] n.

1. сі́ні ко́лер; блакі́т;

She was dressed in blue. Яна была апранута ва ўсё блакі́тнае.

2. сі́нька, сі́няя фа́рба;

Berlin/Paris blue берлі́нскі/пары́жскі лазу́рак

3. BrE член універсітэ́цкай спарты́ўнай кама́нды (Оксфарда, Кембрыджа, Ітана);

get/win one’s blue быць уклю́чаным у кама́нду ўніверсітэ́та

4. the blue lit. не́ба; мо́ра; акія́н

♦

out of the blue рапто́ўна, нечака́на, зняна́цку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dark

[ˈdɑ:rk]

1.

adj.

1) цёмны

a dark night — цёмная ноч

dark red — цёмна-чырво́ны

2) сму́глы, чарня́вы, цёмнавало́сы

a dark complexion — сму́глы ко́лер тва́ру

3) Figur. няя́сны, незразуме́лы

a dark chapter in a book — незразуме́лы разьдзе́л у кні́зе

4) та́йны, сакрэ́тны

a dark plan — та́йны плян

5) Figur. цёмны, неадукава́ны; бескульту́рны

6) злы, ліхі́, дрэ́нны; агі́дны

a dark deed — агі́дны ўчы́нак

7) пану́ры, су́мны, невясёлы

a dark look — пану́ры вы́гляд або́ по́зірк

2.

n.

1) це́мра f.; це́мень, це́мрадзь f.

2) змрок -у m.

3) цёмны ко́лер

•

- after dark

- keep dark

- in the dark

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тон м

1. Ton m -(e)s, Töne; Tónart f -, -en (танальнасць);

2. (колер, адценне) Tönung f -, -en;

◊ зні́зіць тон séinen Ton mäßigen, éinen beschéideneren Ton ánschlagen*;

задава́ць тон den Ton ángeben*;

тра́піць [патра́піць] у тон den ríchtigen Ton fínden* [ánschlagen*];

не размаўля́йце са мной такі́м тонам ich verbítte mir díesen Ton;

зялёнага тону in grünem Fárbton

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́ле, -я, мн. палі́ і (з ліч. 2, 3, 4) по́лі, палёў, н.

1. Бязлесная раўніна.

Гуляць па полі.

2. Засеяны або падрыхтаваны да пасеву ўчастак зямлі.

Кукурузнае п.

Рыхтаваць п. пад бульбу.

3. Вялікая роўная пляцоўка, спецыяльна абсталяваная, прызначаная для чаго-н.

Футбольнае п.

4. Работа, даследчая дзейнасць у прыродных умовах (спец.).

Геолагі летам у полі.

5. Прастора дзеяння якіх-н. сіл (спец.).

Магнітнае п.

Сілавое п.

6. перан., чаго і для чаго. Галіна, сфера дзейнасці, ніва.

Вялікае п. дзейнасці.

7. Асноўны колер, фон пад узорам.

Паркаль у белы гарошак на чырвоным полі.

8. звычайна мн. Чыстая палоса ўздоўж краю ліста ў кнізе, сшытку і пад.

Паметкі на палях сшытка.

9. звычайна мн. Шырокі бераг капелюша.

Капялюш з загнутымі палямі.

◊

Поле бітвы (высок.) — месца, дзе адбываецца бой.

Поле зроку — прастора, якую бачыць вока.

|| прым. палявы́, -а́я, -о́е (да 1—5 знач.).

Палявыя далі.

П. ігрок.

Палявая практыка.

Выплаціць палявыя (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́рба, ‑ы, ж.

1. Рэчыва, што надае той ці іншы колер прадметам, якія яно пакрывае або пасылае. На моцных «пульманах» У фарбе свежай Мільгаюць самазвалы, Трактары. Астрэйка. З расчыненых дзвярэй пацягнула насустрач знаёмымі пахамі друкарскай фарбы і спрасаванай паперы. Хадкевіч. Удзень тут працавалі маляры, і ў клубе моцна пахла фарбай. Шамякін. [Данік] кладзе, як і трэба, спачатку светла-жоўтую фарбу, дадаўшы да яе крышку зялёнай... Брыль. // Слой такога рэчыва на якім‑н. прадмеце. Насупраць вялікага дома Крушынскіх, стаяла сіняя драўляная хатка. З-пад фарбы на сценах, якая вісела шматкамі, выступала шараватае дрэва. Бядуля. // Разм. Памада, туш і інш. касметычныя сродкі. Нават губы, асіметрычна скрыўленыя, густа намазаныя яркай фіялетавай фарбай, не парушалі прыемнага ўражання. Шыцік. [Дзяўчына] плакала і разам са слязамі абцірала з твару сляды фарбы. Мікуліч.

2. звычайна мн. (фа́рбы, ‑аў). Барва, колер, тон. Цьмянасцю пакрываліся ўсе яркія шматкаляровыя фарбы асенняй прыроды... Краўчанка. Фарбы неба і вады мяняліся кожную хвіліну, і было ад гэтай прыгажосці чамусьці сумна. Адамовіч. За акном набірала фарбы вераснёвая раніца. Карпаў.

3. звычайна мн. (фа́рбы, ‑аў); перан. Выразныя сродкі мовы, музыкі, сцэнічнага мастацтва і пад.; яркасць апісання ўяўленняў. Багдановіч.. узбагаціў беларускую паэзію новымі матывамі і фарбамі. Гіст. бел. сав. літ. Мікіта падрабязна расказаў пра ўсе затонскія падзеі, не пашкадаваў фарбаў, каб абмаляваць Чыкілевіча і ўсе яго махінацыі. Колас.

4. Румянец; прыліў крыві. На.. твары [Рыгора] грала чырвоная фарба здароўя. Гартны. Гарачая фарба заліла твар дзяўчыны. Бажко. Раптам твар .. [Лены] пачаў траціць сваю фарбу. Ваданосаў.

•••

Згусціць фарбы гл. згусціць.

[Ням. Farbe — фарба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sand

[sænd]

1.

n.

1) пясо́к -ку́ m.

2) пяско́вы ко́лер

2.

v.t.

1) пасыпа́ць пяско́м

They sanded the icy road — Яны́ пасы́палі заледзяне́лую даро́гу пяско́м

2) напаўня́ць пяско́м

3) зако́пваць у пясо́к

4) шліфава́ць пяско́м або́ нажда́чнай папе́рай

3.

adj.

пяско́вы, пясо́чны

•

- sands

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

straw

[strɔ]

1.

n.

1) сало́ма f., coll., сало́міна, сало́мінка f.

2) сало́мінка f. (для піцьця́)

3) Figur. драбніца f.; дро́бязь f.

not worth a straw — нічо́га ня ва́рты

2.

adj.

1) саламя́ны

2) сьветла-жо́ўты ко́лер

3) малава́ртасны; малава́жны; бязва́ртасны

•

- catch at straws

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)