kat
м.
1. кат;
2. перан. кат; звер;
stoi jak kat nad dobrą duszą — стаіць над душой;
co u ~a! — што за д’ябал!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
kieł
м.
1. ікол;
kieł słonia (mamuta) — бівень слана (маманта);
szczerzyć kły — шчэрыць зубы;
wziąć na kieł перан. занаравіцца, занатурыцца;
2. разм. парастак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wydrwić
зак.
1. высмеяць; абсмяяць; падняць на смех;
2. перан. вымантачыць; выдурыць; выцыганіць;
wydrwić podstępnie co od kogo — вымантачыць хітрасцю (што ад каго)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rozerwać
rozerw|ać
зак.
1. разарваць, разадраць;
2. перан. забавіць; заняць;
~ij go, niech się nie nudzi — займі (забаў) яго, каб не нудзіўся
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
prawy
praw|y
1. правы;
~y brzeg — правы бераг;
2. перан. сумленны, адкрыты, шчыры; высакародны;
3. законны; легальны;
~a ręka — правая рука, памочнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zmazać
зак.
1. сцерці; выцерці;
zmazać z tablicy — сцерці з дошкі;
2. перан. змыць; загладзіць;
zmazać grzechy — выкупіць грахі;
zmazać winę — загладзіць віну
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
echo
ech|o
н.
1. рэха;
2. перан. водгук; водгалас;
odbić się szerokim ~em — знайсці шырокі водгук;
pozostać bez ~a — застацца без адказу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
frajer
м.
1. разм. навічок; наіўны чалавек; прасцяк;
nie rób ze mnie ~a перан. не рабі з мяне дурня;
2. разм. дробязь, глупства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
хілі́ць
1. (нахіляць) néigen vt, (níeder)béugen vt;
2. марск, ав krängen vt, kíelen vt, auf die Séite légen;
3. безас (ахопліваць, адольваць):
мяне́ хі́ліць на сон ich bin schläfrig;
4. перан (да чаго, куды-н) zíelen vi (auf A);
было́ незразуме́ла, куды ён хі́ліць es war nicht klar, woráuf er ábzielt;
5. перан (прывабліваць, прыцягваць) ánziehen* vt, Ánziehungskraft besítzen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
затума́нены, ‑эя, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад затуманіць.
2. у знач. прым. Зацягнуты смугой; туманны. Сінь.. [неба] была не яскравая, а затуманеная, малочная. Мележ. // Мутны, з павалокай слёз (пра вочы). [Пятра] з удзячнасцю паглядзеў на Сашу затуманенымі вачамі, не маючы сіл вымавіць слова, прыпаў вуснамі да яе рукі. Шамякін. // перан. Цьмяны, замарочаны (пра свядомасць). Крык Маслянкі пранікаў у затуманеную свядомасць Максіма, але не выклікаў страху. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)