kat

м.

1. кат;

2. перан. кат; звер;

stoi jak kat nad dobrą duszą — стаіць над душой;

co u ~a! — што за д’ябал!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kieł

м.

1. ікол;

kieł słonia (mamuta) — бівень слана (маманта);

szczerzyć kły — шчэрыць зубы;

wziąć na kieł перан. занаравіцца, занатурыцца;

2. разм. парастак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wydrwić

зак.

1. высмеяць; абсмяяць; падняць на смех;

2. перан. вымантачыць; выдурыць; выцыганіць;

wydrwić podstępnie co od kogo — вымантачыць хітрасцю (што ад каго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozerwać

rozerw|ać

зак.

1. разарваць, разадраць;

2. перан. забавіць; заняць;

~ij go, niech się nie nudzi — займі (забаў) яго, каб не нудзіўся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prawy

praw|y

1. правы;

~y brzeg — правы бераг;

2. перан. сумленны, адкрыты, шчыры; высакародны;

3. законны; легальны;

~a ręka — правая рука, памочнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zmazać

зак.

1. сцерці; выцерці;

zmazać z tablicy — сцерці з дошкі;

2. перан. змыць; загладзіць;

zmazać grzechy — выкупіць грахі;

zmazać winę — загладзіць віну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

echo

ech|o

н.

1. рэха;

2. перан. водгук; водгалас;

odbić się szerokim ~em — знайсці шырокі водгук;

pozostać bez ~a — застацца без адказу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

frajer

м.

1. разм. навічок; наіўны чалавек; прасцяк;

nie rób ze mnie ~a перан. не рабі з мяне дурня;

2. разм. дробязь, глупства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хілі́ць

1. (нахіляць) nigen vt, (neder)bugen vt;

2. марск, ав krängen vt, kelen vt, auf die Site lgen;

3. безас (ахопліваць, адольваць):

мяне́ хі́ліць на сон ich bin schläfrig;

4. перан (да чаго, куды) zelen vi (auf A);

было́ незразуме́ла, куды ён хі́ліць es war nicht klar, woruf er bzielt;

5. перан (прывабліваць, прыцягваць) nziehen* vt, nziehungskraft bestzen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

затума́нены, ‑эя, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад затуманіць.

2. у знач. прым. Зацягнуты смугой; туманны. Сінь.. [неба] была не яскравая, а затуманеная, малочная. Мележ. // Мутны, з павалокай слёз (пра вочы). [Пятра] з удзячнасцю паглядзеў на Сашу затуманенымі вачамі, не маючы сіл вымавіць слова, прыпаў вуснамі да яе рукі. Шамякін. // перан. Цьмяны, замарочаны (пра свядомасць). Крык Маслянкі пранікаў у затуманеную свядомасць Максіма, але не выклікаў страху. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)