жалу́дачак, ‑чка, м.

Частка сэрца, якая сваімі скарачэннямі абумоўлівае рух крыві па крывяноснай сістэме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заходне...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову «заходні»: заходнебеларускі, заходнеславянскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іанасфе́ра, ‑ы, ж.

Верхняя частка атмасферы, якая ўтрымлівае ў сабе іоны і свабодныя электроны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кветано́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Частка сцябла, якая нясе кветку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клу́бень, ‑бня, м.

Патоўшчаная мясістая частка сцябла або кораня расліны. Клубні кальрабі. Клубні бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

конна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «конны», напрыклад: конназаводскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэмль, крамля, м.

Цэнтральная ўмацаваная частка старажытных рускіх гарадоў, звычайна абнесеная сценамі з вежамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейкацы́ты, ‑аў; адз. лейкацыт, ‑а, М ‑цыце, м.

Белыя крывяныя цельцы — састаўная частка крыві.

[Ад грэч. leukos — белы і kytos — сасуд, клетка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

народна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «народны», напрыклад: народнагаспадарчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недало́ў, ‑лову, м.

Улоў меншы нормы. // Частка ўлову, якой не хапае да вызначанай нормы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)