абшэ́ўка, ‑і, ДМ ‑шэўцы; Р мн. ‑шэвак; ж.

Ніжняя прышыўная частка ў адзенні, адварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друга...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «другі», напрыклад: другакласнік, другакурснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «дрэва», напрыклад: дрэваапрацоўчы, дрэвападобны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дып...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «дыпламатычны», напрыклад: дыпкупэ, дыпкур’ер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інша...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «іншы», напрыклад: іншагародні, іншамоўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальцы́т, ‑у, ДМ ‑цыце, м.

Мінерал, састаўная частка вапняку, мармуру і інш.; вапнавы шпат.

[Ад лац. calx, calcis — вапна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампане́нт, ‑а, М ‑яце, м.

Кніжн. Састаўная частка чаго‑н. Кампаненты хімічнага злучэння. Кампанент сказа.

[Ад лац. componens, componentis — састаўная частка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капітэ́ль, ‑і, ж.

Верхняя частка архітэктурнай калоны або пілястры, якая служыць непасрэдным пераходам да перакрыцця.

[Ад лац. capitellum — галоўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

край...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «краявы», напрыклад: крайком, крайвыканком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крова...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «кроў», напрыклад: кроваспыняльны, кроваўтварэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)