менуэ́т, ‑а, М ‑нуэце, м.

Старадаўні французскі танец з павольнымі і плаўнымі рухамі, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. menuet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многа... (а таксама мнага...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «многа», напрыклад: многакватэрны, многаматорны, многаметровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мона... (а таксама мана...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «адно», «адзіна», напрыклад: монатэізм, монакультура.

[Ад грэч. mónos — адзін.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неатэкто́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел тэктонікі, які вывучае геалагічныя працэсы чацвярцічнага перыяду; а таксама самі гэтыя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейзі́льбер, ‑у, м.

Спец. Сплаў медзі і нікелю з цынкам, які ўжываецца для вырабу пасуды, а таксама ў машынабудаванні.

[Ням. Neusilber — новае серабро.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляры́метр, ‑а, м.

Спец. Прылада для вызначэння ступені палярызацыі святла, а таксама для вымярэння вугла павароту плоскасці палярызацыі святла.

[Ад лац. polaris — палярны і грэч. metréō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піяно́ла, ‑ы, ж.

Пнеўма-механічны інструмент для ігры на піяніна без піяніста, а таксама раяль, піяніна з такім інструментам.

[Англ. pianola.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Р мн. ‑мовак; ж.

Абл. Рамачны вулей. Пчол таксама было толькі пятнаццаць рамовак. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлабро́вы, ‑ая, ‑ае.

Са светлымі бровамі. У абедзвюх [Хадоські і Ганны] на тварах, таксама мяккіх, светлабровых, быў адзін добры, лагодны выраз. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіне... (а таксама сіня...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «сіні», напрыклад: сінегаловік і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)