цэнтраліза́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цэнтралізаваць і стан паводле знач. дзеясл. цэнтралізавацца. Цэнтралізацыя дзяржавы. Цэнтралізацыя зямель. Працэс цэнтралізацыі капіталу.

2. Кіраванне чым‑н. з адзінага цэнтра.

•••

Дыспетчарская цэнтралізацыясістэма кіравання стрэлкамі і святлафорамі на чыгуначных станцыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мажарыта́рны

(фр. majoritaire, ад majorite = большасць)

які належыць да большасці, заснаваны на большасці;

м-ая сістэмасістэма выбараў, пры якой прымаюцца ў разлік толькі галасы, пададзеныя за кандыдата, што атрымаў большасць галасоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

buddy [ˈbʌdi] n.

1. infml дру́жа, ся́бар

2. ся́бар, партнёр;

The school uses a buddy system to pair newcomers with older students. У школе выкарыстоўваецца сістэма шэфства старэйшых вучняў над навічкамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трыясавы перыяд (сістэма) 9/276; 10/314; 12/14, 37

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кардыльеры (горная сістэма) 3/572; 4/570; 5/365, 440

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АНГІЯ...

(ад грэч. angeion сасуд),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае словам «сасуд», «сасудзістая сістэма», напр. ангіялогія, ангіяспазма.

т. 1, с. 344

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

арфагра́фія

(ад гр. orthos = правільны + -графія)

сістэма правіл напісання слоў пэўнай мовы; правапіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вакалі́зм

(ад лац. vocalis = гучны)

сістэма галосных гукаў якой-н. мовы (параўн. кансанантызм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дактаранту́ра

(ад дактарант)

падрыхтоўка, якую праходзяць дактаранты; сістэма такой падрыхтоўкі спецыялістаў вышэйшай кваліфікацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ма́ўзер

(ням. W. і P. Mauser = прозвішча нямецкіх братоў-канструктараў)

сістэма аўтаматычнага пісталета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)