1. Заразная хвароба звычайна на скуры галавы пад валасамі, пры якой з’яўляюцца струны і рубцы. //Разм. Струпы, высыпка на целе.
2. Захворванне сельскагаспадарчых раслін, якое характарызуецца паверхневым пашкоджаннем тканак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скрыпнёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да скрыпню. Скрыпнёвае лісце.// Зроблены, прыгатаваны са скрыпеню. Скрыпнёвая настойка.
2.узнач.наз.скрыпнёвыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца скрыпень, фуксія і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смярдзю́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
1. Невялікі драпежны звярок з каштоўным футрам, які выдзяляе смярдзючы рэзкі пах; скунс.
2. Назва розных раслін (траў), якія вызначаюцца вострым непрыемным пахам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
страфа́нт, ‑у, ДМ ‑нце, м.
1. Трапічныя ліяны, а таксама кусты, з насення якіх здабываюць страфанцін.
2. Настойка з насення гэтых раслін, якая выкарыстоўваецца як лекавы сродак пры некаторых захворваннях сэрца.
[Ад грэч. strophē — кружэнне, абарот і anthos — кветка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвашчо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да хвашчу. Хвашчовае карэнішча.// Які ўтварыўся з хвашчу. Хвашчовы торф.
2.узнач.наз.хвашчо́выя, ‑ых. Сямейства вышэйшых споравых травяністых раслін, да якога адносяцца хвашчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шко́днікм.
1. Schädling m -(e)s, -e; Saboteur [-´tø:r] m -s, -e;
2.с.-г. Schädling m;
шко́днік раслі́н Pflánzenschädling m;
барацьба́ са шко́днікамі Schädlingsbekämpfung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БУРАКО́ВАЯ НЕМАТО́ДА
(Heterodera schachtii),
паразітычны круглы чарвяк сям. Heteroderidae, які пашкоджвае карані буракоў і інш.раслін з сям. капуставых і лебядовых (капуста, турнэпс, радыска, рыжак, шпінат). Пашырана ва ўсіх раёнах буракасеяння; на Беларусі найб. шкодная ў Брэсцкай і Мінскай абласцях.
Вясной лічынкі пранікаюць у карані раслін, праходзяць стадыі развіцця, ператвараюцца ў самак і самцоў. За вегетац. перыяд бураковая нематода дае 1 пакаленне. У пашкоджаных раслін утвараецца густая сетка дробных каранёў (барадатасць), лісце жаўцее і робіцца кучаравае, караняплоды буракоў дробныя, з паніжанай цукрыстасцю.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БА́ЎГІНЫ, Боэн (Bauhin),
швейцарскія батанікі, браты. Нарадзіліся ў г. Базель (Швейцарыя).
Іаган (12.2.1541—27.10.1613), апісаў 5000 відаў раслін («Новая універсальная гісторыя раслін», т. 1—3, 1650—61). Каспар (17.1.1560—15.12.1624) упершыню выкарыстаў бінарную наменклатуру ў сістэматыцы раслін (1620). Спрабаваў аб’яднаць усе віды па прыкметах агульнага падабенства ў пэўныя групы. Падзяліў расліны на 12 «кніг», кожную з якіх — на секцыі (адпавядаюць сямейству па сучаснай сістэматыцы), роды і віды. Дыягнаставаў некат. расліны да разнавіднасці. Апісаў засланку (клапан) у кішэчніку, якая названа яго імем (баўгінава засланка).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАРБУ́ЗІНА,
шматнасенны несапраўдны ягадападобны плод кветкавых раслін, звычайна з сакаўнымі прамежкавым і ўнутр. слаямі каляплодніка (меза- і эндакарпа), плацэнтамі і тоўстым, шчыльным або цвёрдым вонкавым экзакарпам. Ва ўтварэнні гарбузіны прымае ўдзел кветаложа. Марфалагічна гарбузіна — ніжняя паракарпная ягада. Характэрна для агурка, гарбуза, кавуна, дыні і інш.раслін з сям. гарбузовых.